Δυο φίλοι συναντιούνται μετά από καιρό:
- Τα 'μαθες;
- Τι να μάθω;
- Πέθανε ο παππούς...
- Ο παππούς σου; Ήταν βέβαια σε αναπηρικό καροτσάκι, αλλά έσφυζε από υγεία!... Καλά, πώς έγινε;
- Ήμασταν οι δυο μας στο σπίτι. Όλοι οι άλλοι έλειπαν. Ο παππούς ήταν μόνος του στο δωμάτιό του και του καρφώθηκε η ιδέα να πάει μόνος του στην τουαλέτα. Τον έπιασε πάλι το πείσμα του. Πάει να βγει, σπάει την πόρτα και πέφτει πάνω στα κάγκελα της σκάλας.
- Ασε, κατάλαβα. Τσακίστηκε κι έμεινε στον τόπο!
- Όχι, όχι. Κατεβαίνει με ορμή τις σκάλες...
- Έπεσε στο πάτωμα κι άνοιξε το κεφάλι του!
- Όχι, όχι. Πάει προς την τηλεόραση...
- Και έπεσε με τα μούτρα πάνω της.
- Όχι, όχι. Η τηλεόραση έπεσε κι έσπασε, επειδή ο παππούς κούνησε το τραπεζάκι της. Κατευθύνεται προς την τραπεζαρία. Απ' το ζόρι του, τραβάει το τραπεζομάντιλο του τραπεζιού και πέφτουν όλα τα μπιμπελό και το βάζο κάτω...
- Και του άνοιξαν πληγές στο πόδια του!
- Όχι, όχι. Πάει προς την τζαμαρία...
- Έπεσαν όλα τα γυαλικά και του πλήγωσαν το λάιμό.
- Όχι, όχι. Πήρα εγώ το δίκανο και τον καθάρισα, πριν μας διαλύσει όλο το σπίτι!
