Ο προορισμος καθοριστηκε μολις την προηγουμενη μερα και μονο οσον αφορουσε το ασφαλτινο κομματι Ερετρεια-Θεολογος-Πουρνος Το χωματινο κομματι καθοριστηκε (ετσι νομιζαμε!!) πινοντας καφε στην Ερετρεια:Μετα τον Πουρνο προς Σκουταρι και αμεσως εισοδος στο χωμα μεχρι Αγ.Κυριακη-Καμπια-Στενη και βλεπουμε....
Ειμασταν σιγουροι οτι δεν θα χαθουμε (σιγα!!!!!) Το πρωτο λαθος πλοηγησης εγινε ηδη απο τα πρωτα χωματινα χλμ οταν χασαμε μια διασταρωση Κατοπιν ο χαρτης της αναβασης αποδειχτηκε ασαφης και το GPS λιγο (και ομως!!!!!)
Ετσι καταληξαμε αντι για την Στενη και τις φλαταδουρες της Διρφης στους συχνα στενους και σπαρμενους με πετρα χωματοδρομους-νταμαρια του Ξεροβουνιου (εκπληκτικο βουνο!!!!)Βρεθηκαμε ψηλα καποια στιγμη με σκοπο να πεσουμε απο την μερια του Αιγαιου αλλα η φυση ειχε αλλη αποψη Ο δρομος μετα απο λιγο απλα δεν υπηρχε λογω κατολισθησης Ξανα κατεβασμα και μετα απο περιπλανηση και ανεβα-κατεβα ειμαστε στα 1100 με στοχο να ανεβουμε στα 1200 ακολουθωντας τον χαρτη για να περιπλανηθουμε λιγο ανατολικα του βουνου αλλα και να βρουμε καποια στιγμη βενζινη και φαγητο απο την αλλη πλευρα χαμηλα Ομως και παλι ΔΕΝ! Ο δρομος κοβοταν και περνουσε νερο που κατεβαινε απο το βουνο!Ετσι αναγκαστηκαμε (αν και πιστευω οτι αν προσπαθουσαμε
-τι στο καλο τρεις αντρακλες ειμασταν

- σπρωξε-τραβα θα περναγαμε) να γυρισουμε πισω και να επαναπροσδιορισουμε την πορεια προς Διρφη ξανα
Το απογευμα μας βρηκε νηστικους να γυρναμε γυρω-γυρω απο την Καμπια ωστε να βρουμε τον χωματοδρομο που θα μας οδηγουσε στη Στενη οπως εδειχνε ο χαρτης Τελικα ρωτωντας και στο χωριο το πηραμε αποφαση πως απλα δεν υπηρχε! Ετσι απο ασφαλτο ανεβηκαμε τις στροφες της Διρφης και μετα απο λιγα χλμ μετα την Στενη χωθηκαμε στον πρωτο χωματοδρομο που οδηγει στο καταφυγειο Ανασυγκροτησαμε τις δυναμεις μας (ΚΑΙ) εκει (

"ΠΑΛΙ ΤΣΙΓΑΡΟ ΡΕ!!) και μιας και ο ηλιος αρχισε πια να δυει κατεβηκαμε τον δευτερο χωματοδρομο απο το καταφυγειο που οδηγει στην ασφαλτο που θα μας οδηγουσε ξανα στη Στενη να φαμε κατι ή/και να πιουμε εναν καφε και να επιστρεψουμε
Βγαινοντας ομως στην ασφαλτο δεν μπορεσα να αντισταθω στο καλεσμα του χωματοδρομου απεναντι και χωθηκα στο δασος Απο κοντα και ο Κωστας με τον Μανο οδηγωντας πια νυχτα και κατεβαινοντας ολο και περισσοτερο στην καρδια του δασους για να παμε στο .....πουθενα αφου μετα απο καμποσα χλμ ο δρομος κοβοταν απο ποταμι

Επιστροφη πισω παλι και ψαχνοντας για τις ροδιες μας στις διασταυρωσεις βγηκαμε ξανα στην ασφαλτο στο σημειο που μπηκαμε (ουφ!!!)
Κατηφορησαμε μετα την Στενη βαλαμε βενζινη και επιστρεψαμε να φαμε ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ!!!!
Η επιστροφη εγινε χαλαρα και κλασικα απο Χαλκιδα γεματοι εικονες και ψιλομουδιασμενοι απο την κουραση ('νταξει κομματια ειμασταν!!)
ΑΝΤΕ ΚΑΙ ΣΕ ΑΛΛΑ ΜΕ ΥΓΕΙΑ!!!!
ΥΓ1 Η διαδρομη που καναμε ειχε μεγαλη ποικιλια Απο φλαταδουρες που μαζευες χλμ για πλακα μεχρι κατηφορικες στενες φουρκετες σπαρμενες με πετρα και νεροφαγωματα οπου απαιτουνταν λεπτοι χειρισμοι Η λασπη ηταν λιγη γενικα και οπου δεν υπηρχε κυλιομενη πετρα το χωμα κραταγε εξαιρετικα επιτρεποντας ακομα και παιχνιδια με το ΤΑ
Σε μερικα σημεια παντως η διαδρομη ηταν ιδιαιτερα απαιτητηκη (το κατεβασμα π.χ απο το ξεροβουνι εκοβε χερια) και δεν επετρεπε λαθη Αρα απαιτουσε αν οχι καποια εμπειρεια στο χωμα τουλαχιστον λιγη τρελα στο κεφαλι
ΥΓ2 Ειναι η τριτη φορα που οδηγαω νυχτα σε χωμα και ΘΕΛΩ ΚΙ ΑΛΛΟ!!! Η εμπειρεια ειναι μοναδικη!!
Αν και οταν περνωντας ενα ρυακι σκεφτηκα οτι καναμε μ@λ@κια οταν και τα τρια ΤΑ βρηκαν με τον κινητηρα στις πετρες (ο Μανος κολησε εκει με το ΤΑ να στεκεται ορθιο με το καρτερ πανω στην πετρα)
ΥΓ3 Απροπτα δεν ειχαμε παρα μονο μια ανωδυνη πτωση του ΤΑ του Κωστα οταν εβαλε τον μπροστα τροχο σε ενα χαντακι και τον πηρε το βαρος
Αν δεν παρεις αλλη φορα φωτ. μηχανη θα σε 