Hellas Transalp Forum

ένα απ'όλα! όχι γύρο-πίτα αλλά σαββατοκύριακο!

XLGeorge · 16441

Offline XLGeorge

  • Rossi και πάνω !
  • *****
    • Posts: 2452
  • XLV650, CRF1000
on: Σάββατο 29 Οκτώβριος 2011, 20:47:50 μμ
Κι'αλλο καλοκαιρι περασε.. Τουλαχιστο πηγαμε τις χωματαδες μας και μια απο τις ωραιοτερες ητανε η ματα-επιστροφη στη Νιαλα και η διάσχισή της πηγαινοντας μεσω λιμνης Μεγδοβα προς Ελατη Τρικαλων  :) Η επιστροφη εγινε την Κυριακη μετα απο μερικες εντουραδες στο καλοκαιρινο μου playground  ;D  18-19 Ιουνη 2011, ενα σαββατοκυριακο με πραγματικα απ'ολα, με πρωταγωνιστες τους konkost και manolo με τα χωματοφτιαγμενα Transalp τους και τον υπογραφοντα XLGeorge με το αειθαλες XLRακι  8) Δυστυχως ο guest Φυσικος δεν μπορεσε ναρθει με το DRZ του..

Ακολουθουνε εντυπωσεις απο XLGeorge και konkost, ποπ-κορν, χαμηλωμα φωτα και ...παααμεε!


" the PouroDuro spirit "


Offline XLGeorge

  • Rossi και πάνω !
  • *****
    • Posts: 2452
  • XLV650, CRF1000
Reply #1 on: Σάββατο 29 Οκτώβριος 2011, 21:08:43 μμ
Ειναι 8:30 το πρωι και τα χωραφια της πεδιαδας της Θηβας λαμπυριζουν κατω απο τον ¬-πρωινο ηλιο. Η μερα φαινεται οτι θα ειναι σχετικα ζεστή και απολαμβανω τις φρεσκες μυρωδιες του πρωινου και το δροσερο αερακι. Ολα φαινονται ειδυλιακά αλλά ακουω τον μικρο μονοκυλινδρο 250αρη κινητηρα να γυρναει στις 6800 στροφες με το ταχυμετρο στα 120χμω και αναρωτιεμαι αν η μακρινη ανβεντσουραδα που ξεκιναμε βγαινει σε δυο μερες με τοσο μικρο μηχανακι. Στην ευθεια του Καστρου εχω ηδη βαρεθει και ο καλομαθημενος απο τα Transalp και VFR πισινος μου εχει αρχισει να ενοχλειται... Ανοιγω εν κινησει τα πισω μαρσπιε με τα ποδια, τα ακουμπαω πανω τους και σκυβοντας βαζω το κεφαλι πανω στα οργανα, κανοντας ενα ιδιοτυπο “ψαρακι”. Χωρις να ανοιξω αλλο το γκαζι, οι στροφες ανεβαινουν και η ταχυτητα φλερταρει τα 130χμω. Καποιες διαμηκεις ταλαντωσεις μου θυμιζουν οτι δεν ειμαστε τωρα για επικινδυνα παιχνιδια και σηκωνομαι αρον-αρον. Το χειροτερο ειναι οτι αρχιζουν σε λιγο οι παρατεταμενες ανηφορες πριν την Τραγάνα, θα κρατησει το μικρο110χμω ή θα πεσει στα 90-100?

Αυτα και αλλα υπαρξιακα ερωτηματα με βασανιζουν καθως σκεφτομαι οτι θα εδινα τα παντα για να ειμαι πανω στο VFR και να τελειωνω τα ασφαλτινα χιλιομετρα γρηγορα, ανετα και με παιγνιδι σε Υλικη και Τραγανα. Η σκεψη ερχεται αναποφευκτα καθως το προηγουμενο απογευμα εκανα την διαδρομη αναποδα πανω στο VFR, ερχομενος απο Βολο - ειχα φυγει ακριβως στις 6μμ και ειμουνα στο Νεο Ηρακλειο στις 8:30μμ, ατσαλακωτος και ξεκουραστος. Υπαρχει τελικα μηχανακι on-off που χρησιμοποιειται καθε μερα στην πολη, καταβροχθιζει εθνικες για πρωινο με μεγαλες ταχυτητες, σε εξιταρει στα στροφιλικια τυπου Μπραλου, ντρεσαρει τα επινεφριδια στα χωματα, δεν χρειαζεται δυο ατομα να το σηκωσουν οταν πεφτει και ειναι και σχετικα οικονομικο & αξιοπιστο? Πως ειπατε? Ζηταω πολλα? Νταξ’, νταξ’, θα ξαναρωτησω σε μερικα χρονια  ;)

Ολα ξεκινησανε εχοντας περσι κανει τη Νιαλα διπλος, φορτωμενος, περνωντας ενα μεγαλο κομματι μεσα στη μαυρη νυχτα και πεφτοντας και σε γκρεμι απο αθλιες βαθιες λασποροδιες αργα το σουρουπο. Ειχα ταξει να παρω τους “κουκους” μαζι και να τους δειξω και καποια αγρια χωματα στο καλοκαιρινο μου playground στην Ελατη Τρικαλων και αυτο το σ/κ ηρθε η ωρα. Τετοια μακρινη αντβεντσουραδα ηθελε λογικα το Transalpάκι αλλα ελα που το τελευταιο βρισκεται φετος στο Λονδινο, οποτε επιστρατευτηκε το επισης πολυαγαπημενο XLRάκι. Η σταση στα Καμμενα Βουρλα ητανε απαραιτητη για βενζινη, καθως Λαμια (210χμ) δεν βγαινει με τιποτα με 9αλιτρο ρεζεβουαρ και τετοιο σκισιμο. Και ειναι και το “τελετουργικο” του καφεδακίου στο Café Prova, μονο που φτασαμε πολυ πρωι και η γκαρσονα-μοντελο δεν ειχε πιασει ακομη βαρδια. Η βενζινου ομως στου Χατζητσοπανη στη Λαμια δεν πηγαινε πισω, απο κορμι τουλαχιστο, και μας ανταμειψε αντιστοιχα..  ;) ;D

Αφηνοντας τον αυτοκινητοδρομο και παιρνοντας το δρομο για Καρπενησι στην πανεμορφη κοιλαδα του Σπερχειου, ανεβαινει αμεσως η διαθεση. Εδω πια το XLRάκι ειναι στο στοιχειο του και φευγω μπροστα πηγαινοντας αερας. Το μικρουλι οδηγιεται με αισθηση ποδηλάτου και εχω ενα χαμογελο μεχρι τ’αυτια. Αντε, καιρος ητανε, να μην βαριουνται και οι αλλοι! Μεχρι να καταλαβω τι εγινε, εχω ηδη φρασει στον Αγιο Γεωργιο και περιμενω τους υπολοιπους, με τον Μανο να μου τη λεει οταν φτανουν γιατι “πηγαινα πολυ γρηγορα στη Μακρακωμη και εχει και καμερες”. Λοιπον, αν οι υπολογισμοι μου ειναι σωστοι, σε λιγο θα πιασουμε χωματα, θα ξαναπιασουμε ασφαλτο με ωραια στροφιλικια μεχρι την Αγια Τριαδα και μετα ΧΩΜΑΤΑ και ΝΙΑΛΑ!  :eusa_clap:

Το ανηφορικο ασφαλτινο στροφιλικι μεχρι την Μερκαδα γινεται με συνοπτικες διαδικασιες καθως ξεσαλωνουμε ολοι αλλα τωρα πρεπει να βρουμε την αρχη της χωματινης διαδρομης. Μετα απο μια συντομη κουβεντα με καποιους ντοπιους με πολυ γελιο (“δημοσιες σχεσεις κατα konkost”) η ακρη βρισκεται. Με το που ξεκιναμε τον πολυ ωραιο χωματοδρομο που ανεβαινει το Τυμφρηστο απο την βορειο-ανατολικη πλευρα, σταματαμε και κατεβαζουμε πιεσεις. Μια και εχουμε μονο το δικο μου πιεσομετρο μαζι, αναλαμβανω τη δουλεια για ολα τα μηχανακια. Με 22-25 ολοι ξαναξεκιναμε και καθως ειμαστε ξεκουραστοι (απο χωμα) απολαμβανουμε τη διαδρομη με ολων των ειδων τα κολπα. Αλλα μετα απο μερικα χιλιομετρα φτανουμε στην πανω ασφαλτο του Τυμφρηστου που κατεβαινει προς Αγια Τριαδα.







Τι, αυτο ητανε?? Δεν πειραζει παιδια, ειναι και η ασφαλτος για παιγνιδι και βλεποντας τον konkost να ξεχυνεται μπροστα, δεν μπορω παρα να ακολουθησω στο ιδιο ρυθμο. Κατεβαινουμε ψιλο-ξυνοντας μεχρι που κουραζομαστε μετα απο καποια ωρα και κοβουμε ρυθμο. Που ειναι επιτελους αυτη η Αγια Τριαδα? Νατη, αλλα απο χωμα ..παπαλα :(  Εξακολουθει ασφαλτος και εχω πια βραχυκυκλωσει, το καλοκαιρι του 2008 ειχα κανει τη διαδρομη αναποδα και ητανε σιγουρα χωμα, με φλαταδουρες και στροφες σαν αυτες που παμε συνηθωςμε τον konkost κατοσταρες, ετσι για να ανεβαινει το ενδιαφερον. Τελικα στους Δομιανους σταματαμε με τον Μανο και ρωταμε ενα ντοπιο “ποτε ασφαλτοστρωθηκε αυτος ο δρομος” “Εε, παιδιαμ, εχ’ κανα δυο χρονια” Θα ασφαλτοστρωσουνε ολη την ορεινη Ελλαδα τελικα, σε μερικα χρονια θα περναω Νιαλα με το VFR..  >:( Ασφαλτος ή οχι, τα τοπια και τα χωρια παντως ειναι μαγευτικα..  :eusa_clap:





Το κατεβασμα στον Μεγδοβα εχει εδιαφερον καθως η λιγη ασφαλτος εναλασσεται με κομματια με κροκαλες. Το ποταμι μαγευτικο οπως παντα αλλα ο Κωστας και ο Μανος με χαλανε καθως δεν το περνανε για παιχνιδι παρ’οτι εχουνε αδιαβροχες μποτες. Τελικα την αραζουμε στην ερημη πλατεια της Δαφνης οπου περσι το καλοκαιρι ειχε μαζευτει ολο το χωριο και μου ελεγε πως να περασω τη Νιαλα, τρωμε τα σαντουιτς/φρουτα, ξεκουραζομαστε και φευγουμε κατα τις 2μμ για τη Νιαλα. Ειμαστε μιαμιση ωρα καθυστερημενοι αλλα ακομη μεσα στο προγραμμα για σημερα. Επιτελους, εφτασε η ωρα να πεταξουμε με το αεροπλανακι και φετος  8)







Συνεχιζεται...

« Last Edit: Σάββατο 29 Οκτώβριος 2011, 21:12:07 μμ by XLGeorge »


" the PouroDuro spirit "


Offline XLGeorge

  • Rossi και πάνω !
  • *****
    • Posts: 2452
  • XLV650, CRF1000
Reply #2 on: Σάββατο 29 Οκτώβριος 2011, 21:41:32 μμ
Λιγο μετα τις δυο η πραγματικη αντβεντσουραδα αρχιζει. Ο χωματοδρομος που ξεκιναει αριστερα κανενα χιλιομετρο μετα το χωριο γινεται αμεσως πολυ απαιτητικος. Σχετικα μεγαλη ανηφορικη κλιση, πετρες, νεροφαγωματα και πολυ αποτομες ανηφορικες στροφες 180 μοιρων που θελουν γνωση και προσοχη. Μπαινω μπροστα με διαθεση να ξεσαλωσω αλλα δυο-τρεις προειδοποιησεις απο το XLακι με συνεφερνουν για λιγο. Παρ’ολα αυτα εγω επιμενω και σε μια ανηφορικη δεξια με κοτρωνια αναγκαζομαι να βγω “χαρωπα και χοροπηδηχτα” στα κοτρωνια  :o καθως παω με πολλα και φοβαμαι να το στριψω με το γκαζι. Ο konkost προσπερναει και κοβω ρυθμο, ειμαστε εξ’αλλου ακομη στην αρχη της διαδρομης.



Βλεπω λιγο παραπανω τον Κωστα να κατεβαινει γρηγορα και να στηνεται για να φωτογραφησει τους επομενους, κατι που συνηθιζει, και ανεβαζω ρυθμο να περασω κοιτωντας τον χαμογελαστα μεσα απ’το κρανος. Ντανγκ!  :o Αυτο ακουσα οταν το μπροστινο επεσα σε μια λακουβα μεγεθους κρατηρα μπροστα στον Κωστα, και η φωτογραφια δεν βγηκε ποτε. Συνεχιζω σβελτα αλλα κοβω λιγο πιο πανω να περιμενω τους αλλους. Και περιμενω, περιμενω, οποτε μετα απο πεντε λεπτα αναστροφη. Ο Κωστας στη θεση του, ετοιμος για φωτογραφηση,  μου λεει οτι ο Μανος δεν περασε ποτε. Κουτρουβαλαω την κατηφορα περιμενοντας να τον δω πλακωμενο απο το βαριδι το Transalp να “πινει βενζινη”. Τον βρισκω τελικα ορθιο, σκονισμενο και ταραγμενο. “Επεσες?” “Ε δεν βλεπεις” και μου δειχνει το σκισμενο εντουροπαντελονι. “Ελα, τιποτα δεν ειναι, παμε”. “Αμ δε, το πισω φρενο εχει μ@μηθει”  ???





Λιγο πιο πανω βρισκουμε ενα επιπεδο κομματακι με γρασιδι και δοκιμαζουμε να ρεγουλαρουμε το φρενο ωστε παρα το στραβωμα του λεβιε να ειναι χρησιμοποιησιμο. Και αρωσταινουμε για καμμια ωρα, προσπαθωντας εναλαξ με τον konkost γιατι δεν εχουμε 24αρι καρυδακι για τη βιδα του αξονα που πρεπει να λυθει για να γινει χωρος. Και προσπαθουμε και ματαπροσπαθουμε με δακτυλουργικα κολπα και μ@μοσταβριδια για ηθικη ανυψωση. Οταν νομιζουμε οτι το εχουμε φτιαξει, η βιδα του καρε δεν εχει σφιχτει αρκετα και στο πρωτο πατημα ...παπαλα, φτου κι’απ’ την αρχη  :( Προτεινω να κατεβουμε στη Δαφνη να βρουμε εργαλεια, αλλα το προβλημα ειναι πως θα κατεβασουμε το Transalp του Μανου χωρις πισω φρενο. Αποφασιζω να κανω τον κασκαντερ και τα βλεπω ολα στην καθοδο, με την μακρια πρωτη να μην αρκει στις αποτομες κατηφορικες φουρκετες των 180 μοιρων και τον κρυο ιδρωτα να με λουζει. Και για κερασακι, οι αναρτησεις ειναι well passed their best και το αποτομο πηρουνι ολο κανει να διωξει στις πετρες...  :o

Στη Δαφνη ρωτωντας μια ηλικιωμενη κυρια μαθαινουμε ποιος εχει εργαλεια και βρισκουμε τον ανθρωπο σε ενα καφενειο, ο οποιος προθυμοποιειται να παει με το φορτηγακι του σπιτι να φερει 24αρι καρυδακι. Ο Κωστας πινει καφε και τσιπουρο σε καποιον που επιασε κουβεντα, οποτε αποφασιζουμε με τον Μανο να παμε σπιτι του ανθρωπου να κανουμε εκει τη δουλεια. Το βρισκουμε ευκολα ψαχνοντας το φορτηγακι και ο ανθρωπος πιανεται να βαλει τον λεβιε στη θεση του χωρις να δεχεται καν να μας αφησει να βαλουμε χερι  :eusa_clap: Νασου σε λιγο και ο Κωστας για τις απαραιτητες φωτογραφιες και το μηχανακι ειναι σε λιγο ετοιμο. Ουτε καν προλαβαινουμε να ευχαριστησουμε τον ανθρωπο που φευγει με το φορτηγακι για καποιες αγροτικες δουλειες. Αλλα παμε στο σπιτι του αλλου τυπου για καφε και τσιπουρο (αμ τι, μονον ο Κωστας) και βγαινει και ζυμωτο ψωμι με ντοματα για μεζε  8)

Ο Μανος που του ποναει το ποδι εχει φυγει να βγει Καρδιτσα απο Φουρνα και θα μας βρει στην Ελατη. Ξαναξεκιναμε με τον Κωστα τον ιδιο υπουλο ανηφορικο χωματοδρομο πηγαινοντας σβελτα και μετα το δασος ψηλα το τοπιο ειναι ολα τα λεφτα. Κατεβαινοντας ενα πολυ δυσκολο πετροκομματι λιγο αργοτερα απαιτει γνωση και τεχνικη οδηγηση καθως διπλα το απυθμενο γκρεμι χασκει. Ακομη πιο ψηλα σε λιγο και πλησιαζουμε την τριδιασταυρωση για Αφραφα-Νιαλα-Καμαρια με τον Κωστα να ειναι εκστασιασμενος με το τοπιο. Εγω απλα σκεφτομαι που πηγαινα περσι δικαβαλος, φορτωμενος, αργα το σουρουπο και με ντεμι λαστιχα και μου σηκωνεται η τριχα βλεποντας την κατασταση του δρομου. Ο Κωστας κατεβαινει προς τα Καμαρια για να βγαλει την ιδια φωτογραφια που εβγαλε το XT του πριν 15 περιπου χρονια και εγω ανεβαινω αργα για να θαυμασω το τοπιο. Σταματαω ψηλα να τον περιμενω και οταν ερχεται και ξαναξεκιναμε βλεπουμε τρια αγρια αλογα στο αλπικο λειβαδι και παμε κοντα τους με τα μηχανακια με  ανταμοιβη ενα πρωτογνωρο συναισθημα  :eusa_clap:











Αφου περναμε καποια πραγματικα κακοτραχαλα κομματια με κοτρωνια, λασποροδιες (βλεπω και το σημειο που επεσα περσι) και κατολισθησεις, φτανουμε στη “μαγικη στροφη” και κανουμε μια παρακαμψη για να παμε στο σημειο με την απιστευτη θεα που ανακαλυψα περσι. Η θεα ειναι απλα μαγικη καθως ο ηλιος δυει και φαινεται το μεγαλυτερο μερος της λιμνης με τα χωρια γυρω γυρω. Στεκουμε αμιλητοι για λιγο και καθως η θερμοκρασια εχει αρχισει να πεφτει, ενιχσυουμε την ενδυση μας για τη συνεχεια. Στη στανη λιγο παρακατω εμφανιζεται πρωτα το ευγενικο ασπρο σκυλι που ειχαμε δει και περσι αλλα καθως ο βοσκος δεν φαινεται πουθενα και το κοπαδι ειναι διπλα στο δρομο, μετα απο λιγο ερχονται ενισχυσεις: ακομη δυο οχι-και-τοσο-ευγενικα σκυλια τα οποια πλησιαζουν επικινδυνα, γρυλιζοντας αγρια και γαυγιζοντας. Αναγκαστικα σταματαω να τα καλοπιασω, με τον Κωστα οπου φυγει φυγει καθως βρηκε την ευκαιρια. Μετα απο αρκετη “κουβεντα” μαζι τους, κατηφοριζω σιγα σιγα με σβηστο μοτερ για να βαλω μπροστα μονο οταν εχω πια απομακρυνθει. Βρισκω τον Κωστα πιο κατω στη διασταυρωση για Βραγγιανα και πλακωνομαστε για αρκετα χιλιομετα σε μια απολαυστικη καθοδο στη φλαταδουρα με το γαρμπιλι μεχρι την ασφαλτο κοντα στη λιμνη. Συμφωνα με τον χιλιομετρητη του XLR εχουμε κανει 67 χιλιομετρα απαιτητικου χωματος με φαντασμαγορικη θεα απο τη Δαφνη μεχρι εδω. Νιαλα rulezz, simple as that!  8)









Λιγο αργοτερα τρωμε παγωτακι και πινουμε αναψυκτικα στο Νεοχωρι πανω στη λιμνη αλλα ο Μανος πουθενα, δεν απανταει σε καμία κληση. Με καποια ανησυχια κατεβαινουμε απο Κερασια προς Μουζακι, οπου μας περιλουζει η βραδυνη ζεστη της πεδιαδας της Θεσσαλιας (και ας ειμαστε διπλα στα βουνα). Βαζοντας βενζινη τον ξανακαλουμε αλλα παλι τιποτα. Με μεγαλη πια ανησυχια κανουμε τα τελευταια 25 χμ προς Ελατη μεσω Πυλης και φτανουμε στο σπιτι κατα τις 10:30μμ. Αμεσως αφου “αφοπλιζομαστε” τηλεφωνουμε στο Μανο αλλα και παλι τιποτα. Τωρα πια τα εχουμε χρειαστει, δεν ξερουμε τι να κανουμε αλλα τελικα το κινητο μου χτυπαει και ειναι ο Μανος, yessss!!!  :) Ειχε χαθει λεει, ειχε μεινει απο βενζινη αλλα βρηκε και ερχεται πια να μας βρει  8) Κανονιζω λοιπον με την ταβερνα της Ρουλας στο Κοτρωνι να μας περιμενει μεχρι τις 12:30 και παμε μια βολτα με τον Κωστα στην Ελατη. Κατεβαιντας μετα τα μεσανυχτα προς Κοτρωνι, καθως μας ειχε πια κοψει αγρια πεινα, πετυχαινουμε τον Μανο που ανεβαινε. Το φαγητο ειχε ποιοτητα και ποσοτητα, τα δε μηλα με το γλυκο κερασι-φραουλα στο τελος ητανε το κυριολεκτικο κερασακι σε μια πολυ γεματη μερα. Κατα τις αργαμιση (=δυομιση) που λεει κι’ο Κωστας παραδοθηκαμε σχεδον στιγμιαια στις αγκαλες του Μορφεα.

Συνεχιζεται...


" the PouroDuro spirit "


Offline XLGeorge

  • Rossi και πάνω !
  • *****
    • Posts: 2452
  • XLV650, CRF1000
Reply #3 on: Σάββατο 29 Οκτώβριος 2011, 22:29:11 μμ
Το επομενο πρωι ξυπναμε κατα τις 7:30 (παλι καλα που δεν μας ξυπνησε ο Κωστας νωριτερα, αλλα οπως  ηδη ειπε το πνευμα του ητανε προθυμο αλλα η σαρξ του απροθυμη). Μετα απο το πρωινο στην βεραντα με τη φοβερη θεα ειμαστε πια ετοιμοι για νεες εντουροπεριπετειες. Εχω στο μυαλο μου να κανουμε πρωτα τον αρκετα απαιτητικο δρομο Βροντερο-Πετροχωρι, μετα να ανεβουμε το καταφυγιο/πυροφυλακιο διπλα στην κορυφη Λουπατα (2066μ) απο τον υπερ-απαιτητικο βραχοδρομο (βραχο βραχο τον καημο μου...) και τελικα να κατεβουμε Νεραϊδοχωρι απο τον ευκολο αλλα πανεμορφο χωματοδρομο που παει συνεχως διπλα στο ποταμι. Αυτες ειναι καποιες απο τις αγαπημενες διαδρομες που κανω καθε καλοκαιρι και εχω σκοπο να τις δειξω στα παιδια καθως συνδυαζουν απαραμιλλη ομορφια και εντουροπεριπετεια – και ειναι καιρος ειναι να κανουμε και καμμια πραγματικα δυσκολη διαδρομη  ;) 8)

Το κακο ειναι οτι ο δρομος ειναι χειροτερος απ’οτι τον θυμομουνα λογω των συνεχων βροχοπτωσεων και της σπανιας χρησης και τα χαωδη νεροφαγωματα, πετρες, πεσμενα κλαδια και αλλα εμποδια δινουν και παιρνουν. Ο Μανος αποφασιζει να εγκαταλειψει καθως τον ποναει το ποδι απο την προηγουμενη μερα και δεν μπορει να οδηγει συνεχως ορθιος, κατι που ειναι απολυτα απαραιτητο. Τωρα χωρις τον “τραυματια” Μανο μπορουμε να παμε και πιο γρηγορα και αυτο κανουμε. Οδηγικη πανδαισια σε σχετικα δυσκολο τεραιν με φανταστικα τοπια μας φτιαχνουν πολυ. Η δε θεση “Λειβαδια” που βλεπαμε το πρωι απο τη βεραντα του σπιτιου απεναντι ψηλα στο απεναντι βουνο ειναι ολα τα λεφτα και ο Κωστας εκστασιαζεται και παλι  8)





Φευγοντας ανεβαζω ρυθμο ετσι για να το ευχαριστηθουμε ακομη πιο πολυ. Περναμε απο κανα δυο δυσκολα σημεια και παμε πια με ανεβασμενο ρυθμο. Οταν βλεπω πιο κατω τη φουλ λασπη σε ολο το μηκος του δρομου ουτε καν σκεφτομαι να κοψω και να περασω με προσοχη. Μαλιστα αφου το XLRακι εχει ηδη λασπωθει ασχημα, διαλεγω το βαθυτερο σημειο και ανοιγω το γκαζι ετσι για να το γιορτασω, αγνοωντας οτι φοραω “μονο” Conti. Νιωθω να χανω το μπροστινο και παρα το οτι βαζω ποδι κατω δεν μπορω να το κρατησω και ξαπλωνομαι στη λασπη απο τα δεξια με το μηχανακι απο πανω μου. Το δε κακο ειναι οτι πεφτοντας αφηνω το δεξι χερι απο το τιμονι και το τελευταιο μου το χτυπαει ασχημα και μου εξαρθρωνει τον αντιχειρα  :o Νιωθω φοβερο πονο στο χερι και δεν κανω καν προσπαθεια να απεγκλωβιστω/σηκωθω, μαλιστα για μια στιγμη ο οριζοντας μαυριζει απο τον πονο και νιωθω κρυο ιδρωτα να με λουζει  :-[



Νασου λοιπον και ο Κωστας μετα απο λιγο, σηκωνει το XLR και μετα σηκωνει κει μενα τραβωντας με απο το αριστερο χερι καθως δεν μπορω καν να χρησιμοποιησω το δεξι (thanks Κωστα!) Δεν του λεω οτι το χερι μπορει να ειναι και πολυ ασχημα για να μην τον τρομαξω και μολις σηκωνομαι τραβαω σιγα-σιγα να βγαλω το δεξι εντουρογαντι. Οπως λοιπον το βγαζω αισθανομαι ενα “κλακ” και ο αντιχειρας μπαινει στη θεση του!!  :) Ποναω ακομη πολυ και το χερι εχει αρχισει σχεδον αμεσως να πριζεται αλλα παιρνω κουραγιο και νοιωθω οτι μπορω να οδηγησω το μηχανακι, χρησιμοποιωντας ελαχιστα εως καθολου τον αντιχειρα. Βαζω μπροστα με καποια προσπαθεια και ξεκινω σιγα σιγα με τον Κωστα να ακολουθει, συνεχιζοντας τη διαδρομη καθως ειναι πιο κοντα να κατεβουμε απο τον Αγιο Προκοπιο. Αλλα μετα απο λιγο υπαρχει πεσμενο δεντρο και αναγκαζομαστε να κανουμε αναστροφη  :(



Αυτο σημαινει οτι πρεπει να περασουμε κανα δυο δυσκολα σημεια, το κομματι με τη λασπη που επεσα και το στενο κομματι με τις πολυ βαθιες ροδιες. Παρα το πονεμενο χερι που χρησιμοποιω ελαχιστα, ισα για να ανοιγω το γκαζι λιγο με τα δαχτυλα, καταφερνω να τα περασω και δεν χρειαζεται να δωσω το μηχανακι στον Κωστα. Εχοντας αρχιζει να κατεβαινω την κατηφορα σιγα-σιγα με τα δοντια σφιγμενα, καθως τα συνεχη βαθια νεροφαγωματα και οι πετρες τρανταζουν το χερι που ποναει φοβερα, ακουω τον Κωστα να κορναρει παρατεταμενα καθως εχει κολλησει στις ροδιες. Αμαν, πως να γυρισω τωρα, και το κυριοτερο, πως να τον βοηθησω ετσι που ειμαι κυριολεκτικα κουλος?  :( Γυρναω το μηχανακι και εχοντας ανεβει λιγο βλεπω τον Κωστα ναρχεται καθως καταφερε να το ξεκολλησει μονος του. Ο δυσκολος αυτος δρομος μου φαινεται ατελειωτος καθως το χερι ποναει πολυ και σε μεγαλα κομματια χρησιμοποιω μονο το αριστερο χερι και φρεναρω μονο με το πισω φρενο. Και οπως κοντευουμε στο τελος του δρομου και σκεφτομαστε πως θα βρουμε τον Μανο, τον ακουμε να μας φωναζει καπου μεσα απο το δασος καθως εχει ακουσει τα μηχανακια μας. Φτανοντας στην ασφαλτο περιμενουμε λιγο και νασου κι’ο Μανος. Τελεια!  :)

Επομενος στοχος το Καφε Αρκουδα στην Ελατη καθως χρειαζομαστε ολοι ενα δευτερο καφε μετα απο ολα αυτα. Ο φιλος και ιδιοκτητης μας φαρνει και παγακια σε σακκουλα να βαλουμε πανω στο χερι να μην πρηστει μετα απο συμβουλη του Μανου και πινουμε τα καφεδακια μας με συνοδεια καλης ροκ μουσικης, οπως παντα αλλωστε “στην αρκουδα”. Με το που περναει η ωρα αισθανομαι το χερι μου καλυτερα και καθως νοιωθω τυψεις που η μερα φαινεται να τελειωνει νωρις μετα το ηλιθιο πέσιμό μου, σκεφτομαι να κανουμε τη διαδρομη διπλα στο ποταμι προς το Νεραϊδοχωρι. Την πιανουμε περνωντας απο τη Βλαχα και κατοπιν το Κορπο και παροτι ευκολη απολαμβανουμε τα υπεροχα τοπια  8) Το δε γαρμπιλι και οι κροκαλες επιτρεπουν και λιγο παιξιμο με το γκαζι – για τους αλλους φυσικα και οχι για μενα. Επιστρεφουμε απο ασφαλτο απο την υπεροχη κοιλαδα του Περτουλιου με τα τοπια να μας αποζημιωνουν ακομη μια φορα  :eusa_clap:





Ειναι ηδη τρεις παρα οταν γυρναμε στο σπιτι και τα παιδια πανε να φανε κατι στην ταβερνα της Ρουλας στο Κοτρωνι πριν φυγουνε για Αθηνα καθως θελουνε να ειναι πισω πριν τις 8. Εγω μενω στο σπιτι καθως εχω δουλειες: πλενω λοιπον το XLRακι και χρειαζομαι την αρωγη ξυλου για να ξεκολησω τις πολλες λασπες. Αμεσως μετα του αλλαζω και λαδακια καθως ειναι η ωρα του. Τα παιδια γυρνανε και τους αποχαιραιταω καθως I want to take it easy και δεν θελω να τους καθυστερησω στη διαδρομη. Μετα απο ενα ακομη καφεδακι, συμαζευω/κλεινω το σπιτι και παιρνω σιγα-σιγα το δρομο της επιστροφης. Παω με 100χμω απολαμβανοντας τα απογευματινα τοπια, σταματαω στα Καμμενα Βουρλα για ενα γαλακτομπουρεκο στο Φλοισβο που αντικαθιστα το χαμενο γευμα και φτανω στο σπιτι στην Αθηνα γυρω στις 9:30 μετα απο ενα υπεροχο χαλαρο ταξιδι.

Τελικα το εντουρο-διημερο δεν ητανε οπως το ειχα(με) προγραμματισει, αλλα πιο ειναι αλλωστε. Τα διαφορα απροβλεπτα ειναι αυτα που το κανανε/κανουν συναρπαστικο και ας χασαμε καποιες προγραμματισμενες αναβασεις. Περασαμε φανταστικα, αντε και στα επομενα..  8)


" the PouroDuro spirit "


Offline XLGeorge

  • Rossi και πάνω !
  • *****
    • Posts: 2452
  • XLV650, CRF1000
Reply #4 on: Σάββατο 29 Οκτώβριος 2011, 23:02:09 μμ
ΕΧΩ ΧΑΘΕΙ ΚΑΠΟΥ
ΜΕΤΑΞΥ ΦΟΥΡΝΩΝ
Κ ΜΟΛΟΧΑΣ ΜΕ 2
ΛΙΤΡΑ ΒΕΝΖΙΝΗΣ
18.06.2011 21:35

Αυτο ηταν που διαβασα οταν πλεον Κυριακη βραδυ και χυμενος σαν μαρμελαδα απο την κουραση στον καναπε του σπιτιου μου αναρωτηθηκα τι ελεγε το μυνημα που μου εστειλε το προηγουμενο βραδυ ο Μανος. Και η mπομπινα με την ταινια του επεισοδιου "ΣΚ στα βουνα γενικως αλλα και περιξ της Ελατης μεσω Νιαλας" αρχισε να ξετυλιγεται, προβαλοντας εικονες φρεσκιες αλλα ανακατεμενες και με αλλες που εχω κρατησει στο μυαλο και στην καρδια οταν 15 περιπου χρονια οδηγωντας στα ιδια βουνα ειχα αντικρυσει μερικα απο τα ομορφοτερα μερη που εχω δει!





Η εθνικη οδος ειναι βαρετη ετσι κι αλλιως αλλα γινεται απιστευτα βαρετη οταν πρεπει να οδηγησεις σ'αυτην με οριο τα 120χλμ/ω Οριο ταχυτητας που οριζε ("σπασμενο") το μικρο XLαρακι του Γιωργου Καποια διαλλειματα με κλειδωμενο το γκαζι του ΤΑ δεν ηταν ικανα να σπασουν την ανια Πως θα μπορουσαν εξαλου? Καταφερναν ομως να με ξυπνανε ειδικα αφου μετα τα 140 με τα χωματινα λαστιχα περισσοτερο αγχος εισεπρατα παρα ευχαριστηση! Η σταση για καφε στα Καμενα Βουρλα κριθηκε αναγκαια απο τον Γιωργο για να μην γινει -κατα την προσφιλη του εκφραση- ο κωλος του σαν φλυτζανι!! Και ο χρονος κυλουσε...

Στην Λαμια ενιωθα ηδη "κουρασμενος"! Λαμια - Αγ. Γεωργιος καπως ζωηρεψα αλλα και παλι μηδεν εις το πηλικον! Η σκεψη μου πηγε μερικες φορες σ'αυτο που ειχα προτεινει πριν καμια βδομαδα στον Γιωργο Αποφευγοντας δηλαδη κατα το δυνατον την εθνικη οδο κατοπιν απο χωματινους δρομους να φταναμε μεσω Οιτης - Βαρδουσιων στο υψος της σηραγγας του Τυμφρηστου και απο κει να το κοβαμε βορεια με προορισμο τα αγραφιωτικα βουνα Φυσικα και δεν το προτεινα "ζεστα"! Η κοινη λογικη ελεγε οτι επρεπε να ακολουθησουμε τον "ορθοδοξο" δρομο αν θελαμε να ειμαστε νωρις το απογευμα στην Ελατη για να περιηγηθουμε στους γυρω απο αυτην χωματοδρομους. Αμε πως! Νομιζαμε...!

Ο Γιωργος την διαδρομη που επελεξε την ειχε ξανακανει παλιοτερα Και πραγματι φανηκε οτι την ηξερε καλα Εκτος απο τα πρωτα χωματινα χλμ τα οποια δεν ηξερε απο που να τα "πιασουμε" Οι οδηγιες δοθηκαν απο την κυρια στη φωτο και δυο-τρεις αλλους που πετυχαμε στο χωριο Μερκαδα.



Τα ωραια επιτελους αρχιζαν... Και θα συνεχιζοντουσαν για πολλα πολλα χλμ σε τοπια απιστευτης ομορφιας οπου τα ματια "πονουν" απο το πολυ πρασινο Πρασινο σε ολους τους πιθανους και απιθανους τονους!...





...Και οπου τα εργα των ανθρωπων δεν προσβαλουν αλλα μαλλον στολιζουν!





Μεσημερι ηταν πια οταν αντικρυσαμε τον Μεγδοβα απο ψηλα τον οποιο συναντησαμε σε λιγο...





Περνωντας τον Μεγδοβα ανηφορισαμε για να βρεθουμε μετα απο λιγο στην πλατεια της Δαφνης με τους λιγοστους κατοικους και τα ακομα πιο λιγα πιτσιρικια που κρατανε ακομα ζωντανο το μονοθεσιο δημοτικο σχολειο. Της Δαφνης που αν και δεν ειναι ιδιαιτερα ομορφη, μετα και απο την δευτερη επισκεψη μας την ιδια μερα, μαλλον θα μεινει για παντα στην καρδια μου. Φαγαμε λοιπον στην ερημη πλατεια οτι ειχαμε μαζι μας για φαγητο και, καθως πρεπει να ηταν πια περασμενες δυο, - αργοπορημενοι μεν αλλα εντος χρονοδιαγραμματος - αρχισαμε να ανηφοριζουμε τον απολαυστικο αλλα υπουλο χωματοδρομο που χωνοταν ολο και πιο βαθεια στο πυκνο δασος ελατης.

Περασα μπροστα απο τους δυο συνοδοιπορους και χαμογελουσα μεσα απο το κρανος μου παιζοντας με το γκαζι στις εξοδους των πολυ κλειστων και συνεχομενων στροφων ενω ο ιδρωτας ετρεχε ποταμι! Το βουνο με συγχωρεσε μια - δυο φορες που το παρακανα. Οχι ομως και τον Μανο!!

Συνεχιζεται...
« Last Edit: Σάββατο 29 Οκτώβριος 2011, 23:32:56 μμ by XLGeorge »


" the PouroDuro spirit "


Offline XLGeorge

  • Rossi και πάνω !
  • *****
    • Posts: 2452
  • XLV650, CRF1000
Reply #5 on: Σάββατο 29 Οκτώβριος 2011, 23:27:08 μμ
Ο Μανος λοιπον οδηγουσε απο το πρωι συντηρητικα ειδικα μετα τον παρ' ολιγον εναγκαλιασμο του με το αντιθετως ερχομενο αυτοκινητο λιγο πριν τον Μεγδοβα Φαινεται ομως οτι η συντηρητικη οδηγηση δεν ειναι παντα αρκετη! Και η εγρηγορση ειναι παντα απαραιτητη! Βγαινοντας απο σφιχτη ανηφορικη στροφη το πιρουνι του ΤΑ δεν μπορεσε να διαχειριστει τις πετρες που ο Μανος δεν ειχε καν δει! Οποτε... Μανος και ΤΑ ξαπλωθηκαν παρεα! Οι συνεπειες μικρες μεν οχι ασημαντες δε για την περαιτερω πορεια μας! Ενα σκισμενο παντελονι, ενας λεβιες φρενου που πηδηξε το καρε και ενας πονος στην καμαρα του δεξιου ποδιου του.

Το ποδι φαινοταν ενταξει αν και πονουσε λιγο οποτε θα μπορουσε να συνεχισει αν φτιαχναμε τον λεβιε Ευκολο να το λες δυσκολο οπως αποδειχτηκε να γινει Η βιδα που σφιγγει τον λεβιε βρισκεται χωμενη σε τετοιο σημειο που χρειαζονται χερια ταχυδακτυλουργου καθως και Ιωβια υπομονη για να λυσει! Οποιοδηποτε δε συνηθισμενο πολυγωνο ή γερμανικο περισσοτερο σου σπαει τα νευρα παρα κανει δουλεια Καθηλωθηκαμε λοιπον καμια ωρα ξεβιδωνοντας, βαζοντας τον λεβιε στην θεση του και ξαναβιδωνοντας αυτη την γαμ@$%^# βιδα... Η οποια αρνιοταν απο καποιο σημειο και μετα να σφιξει περαιτερω Αποτελεσμα? Ο λεβιες με το πρωτο πατημα παλι κατω!

Ε! Αυτο ηταν! Αποφασιζουμε να κατεβουμε παλι στην Δαφνη για αναζητηση σωστων εργαλειων. Τον ρολο του κασκαντερ που θα κατεβαζε το βαρυ ΤΑ στον κατηφορικο χωματοδρομο με τις πολλες υπουλες φουρκετες, -χρησιμοποιωντας μονο το μπροστινο και το φρενο του κινητηρα- προθυμοποιηθηκε να αναλαβει ο Γιωργος ενω εγω σφυριζα αδιαφορα... Ο δε Μανος προτιμησε το ΤΑ μου που του ηταν οικειο και γω πηρα το μικρο XLR. Oταν πατησαμε ασφαλτο στην Δαφνη θα πρεπει να ηταν λιγο πριν τις πεντε και ο Γιωργος πρεπει να ξεφυσηξε ανακουφισμενος.. Τουλαχιστον εγω αυτο εκανα!

Φιλοξενια: Απο το φιλω=αγαπω + ξενος. Η προθυμια, η φιλικη διαθεση στην υποδοχη και κυριως στην χωρις ανταλλαγμα παροχη τροφης, στεγης και περιποιησης σε ατομα αγνωστα κατα την παραμονη τους σε ξενο σπιτι. Αυτο! Αυτο ακριβως συναντησα στην Δαφνη! Αυτο εχω συναντησει πολλες φορες (κυριως) στα ελληνικα βουνα. Στην... αλλη Ελλαδα! Ο Δημητρης ετυχε να ειναι ο πρωτος που μιλησα μπαινοντας στο χωριο Μετα την καλησπερα και την περιγραφη του προβληματος μας η μητερα του η κυρια Ειρηνη φροντισε να ετοιμασει τα απαραιτητα καφεδακια και στο "καπακι" ο Δημητρης να γεμισει με τσιπουρο τα ποτηρια! Ο Γιωργος ειχε προχωρησει μεσα στο χωριο και ο Μανος ξεκινησε να τον βρει Εγω αφου ηπια δυο τσιπουρακια κινησα με τον Δημητρη για το σπιτι του συγχωριανου του του Κωστα οπου σιγουρα οπως μου ειπε θα βρισκαμε οτι εργαλειο θελαμε Και που παντως εκει συναντησαμε τον Γιωργο και τον Μανο να παρακολουθουν τον Κωστα να φτιαχνει το ΤΑ! Δεν δεχοταν δε με τιποτα να κανουμε εμεις την επισκευη παρολο που του το ειπαμε πολλες φορες! Αφου λοιπον τελειωσε εφυγε μετα απο τηλεφωνημα βιαστικος για δικες του δουλειες. Σχεδον δεν προλαβαμε να τον ευχαριστησουμε.. Χαιρετησαμε ομως τα τεσσερα πιτσιρικια του και πηραμε το δρομο για το σπιτι του Δημητρη οπου η κυρια Ειρηνη μας περιμενε με ζυμωτο ψωμι ντοματα και... τσιπουρο.



O Μανος την ειχε παρει την αποφαση του Δεν θα μας ακολουθουσε απο χωμα Το ποδι του δεν του επετρεπε να οδηγησει ορθιος Ειχε "σπαστει" και απο την ολη φαση! Εγω απ'την αλλη καθολου...! Θα μας εβρισκε λοιπον στην Ελατη ακολουθωντας ασφαλτινες διαδρομες εκτος μονο απο λιγο χωμα προκειμενου να κοψει δρομο Χαιρετησαμε την οικογενεια που μας φιλοξενησε και πηραμε παλι τον χωματοδρομο που θα μας οδηγουσε στα Αγραφιωτικα βουνα και στο περασμα της Νιαλας..



Τι να περιγραψω και πως να μεταφερω το μεγαλειο και την αγριαδα του τοπιου; Ας αφησω μερικες εικονες να μιλησουν..

















Κατα τις εννια πηραμε να κατηφοριζουμε προς την λιμνη Πλαστηρα Με το τελευταιο φως της ημερας ημασταν στο Νεοχωρι οπου δοκιμασαμε να επικοινωνησουμε με τον Μανο Δεν απαντησε... Νυχτα πια - δυστυχως ασφαλτινα και οχι χωματινα οπως θα θελαμε - κατευθυνθηκαμε προς Ελατη. Σταση στο Μουζακι για βενζινη και τηλεφωνο στον Μανο που παλι δεν απαντησε...

Φτασαμε κουρασμενοι κατα τις 10:30 στο σπιτι του Γιωργου στην Ελατη οπου εβγαλα επιτελους επιγονατιδες και θωρακα με ενα βαρος ομως να με πλακωνει αφου πλεον ανησηχουσαμε για τον Μανο. Και τοτε χτυπησε το τηλεφωνο του Γιωργου Ηταν ο Μανος! Ευτυχως ηταν καλα! Ταλαιπωρημενος αλλα καλα! Εμεινε απο βενζινη σε καποιον χωματοδρομο αφου ειχε χαθει εξ' αρχης και ηδη περπαταγε προς αναζητηση βοηθειας Μου 'στειλε λεει και μυνημα Χαμπαρι δεν πηρα! Ο Γωργος δεν πολυκαταλαβε που ακριβως βρισκοταν παρα μονο οτι ηταν πολυ μακρια για να τον βοηθησουμε.

Λιγο πριν βγουμε για αναζητηση τροφης χτυπησε ξανα το τηλεφωνο Ο Μανος ειχε μεινει μονο 3-4 χλμ μακρια απο το χωριο που οδηγουσε ο χωματοδρομος στο οποιο εφτασε χρησιμοποιωντας το κινητο του για φακο Βρηκε βενζινη και ερχοταν πια να μας βρει. Κατα τις 12:30 καναμε και τρεις πλεον βουτια - στο δυσαναλογα βαρυφορτωμενο σε σχεση με τον λογαριασμο - τραπεζι της ταβερνας. Και κατα τις αργαμιση βουλιαζοντας στην αγκαλια του Μορφεα προλαβα μονο να σκεφτω: Τι μερα κι' αυτη...!

Συνεχιζεται...


" the PouroDuro spirit "


Offline XLGeorge

  • Rossi και πάνω !
  • *****
    • Posts: 2452
  • XLV650, CRF1000
Reply #6 on: Σάββατο 29 Οκτώβριος 2011, 23:58:26 μμ
Το πρωτο φως ειχα σχεδιασει να με βρει πηγαινοντας να συναντησω τον Αχελωο Μονος μου, αφου συνηθως εγω ξυπναω πολυ νωρις. Αμε! Πως...! Αν και το μυαλο μου πραγματι αρχισε να ξυπνα σχεδον νυχτα ακομα, το σωμα αρνιοταν. Γυρισα πλευρο για να σηκωθω τελικα λιγο πριν τις οκτω και σχεδον ταυτοχρονα με τον Γιωργο Ο οποιος, ειχε σχεδια για αγριες διαδρομες απο νωρις! Ο Μανος ηταν ακομα "λυποθημος"! "Αναγκαστηκε" καποια στιγμη να ακολουθησει στην βεραντα με την υπεροχη θεα, για ενα μινι πρωινο με καφε και κεικ μουρμουριζοντας..

Δεν ξερω τι ωρα ηταν αλλα ο ηλιος ηταν ηδη πολυ ψηλα οταν αρχισαμε να ανεβαινουμε τον "διανθισμενο" με πετρες, ξυλα, λασπες και νεροφαγωματα χωματοδρομο και με κατευθυνση ενα μικρο οροπεδιο κατω απο την κορυφη την οποια βλεπαμε νωριτερα απο τη βεραντα ψηλα στο απεναντι βουνο. Οι διαβεβαιωσεις του Γιωργου οτι πιο πανω στρωνει δεν ηταν ευτυχως ικανες να κανουν τον Μανο να ακολουθησει αφου το ποδι του συνεχιζε να τον ποναει  :(



Επομενος στοχος μας ηταν η γυμνη κορυφη Στην οποια ομως τελικα δεν θα φταναμε! Λιγο μετα το μικρο οροπεδιο ο Γιωργος εμαθε με τον δυσκολο τροπο οτι δεν βουταμε "με οσα" στις λασπολακουβες ειδικα αν δεν ξερεις το βαθος τους και την ποσοτητα της λασπης που περιεχουν! Τον ειδα μετα την στροφη να βρισκεται κατω μεσα στη λασπη και απο πανω του το XLR. Αποτελεσμα; Το δεξι χερι του στον καρπο ποναγε αρκετα ωστε με δυσκολια κατοπιν να μπορει να στρίψει το γκαζι. Η επιλογη της συντομης διαδρομης για το κατεβασμα "δεν μας βγηκε" αφου ενω μπορεσαμε ευκολα να περασουμε 1-2 "περιεργα" σημεια καποια στιγμη αντικρυσαμε αυτο:



Επιστροφη λοιπον και αφου συναντησαμε τον Μανο χαμηλοτερα απολαυσαμε τον δευτερο καφε της ημερας στον "πολιτισμο" της Ελατης. Επειδη ομως ηταν ακομα σχετικα νωρις και αφου το χερι του Γιωργου σταδιακα βελτιωνοταν μια χωματαδα στα περιξ θα ηταν κριμα να μην την κανουμε Βουρ λοιπον σε βατη πλεον διαδρομη, με ψιλο χαλικακι που περναει απο πανεμορφα μερη Και οπου χαιρεσαι να οδηγεις ειτε απλα χαζευοντας ειτε χουφτωνοντας το γκαζι και νοιωθοντας τον πισω τροχο να "γραφει"! Η χωματαδα τελειωσε στο Νεραιδοχωρι και απο κει πλεον επιστρεψαμε στην Ελατη οδηγωντας σε φιδισια ασφαλτινη διαδρομη η οποια διασχιζει ενα απο τα υγιεστερα ελατοδαση της Ελλαδας!







Μετα το "φτωχο" γευμα Μανος και Κωστας πηραν τον δρομο της βαρετης επιστροφης ενω ο Γιωργος θα εμενε μεχρι αργα το απογευμα. Σταματωντας εξω απο το σπιτι μου ο μερικος χιλιομετρητης εδειχνε 937,20 χλμ ακριβως! Ανεβηκα στο διαμερισμα και αφου χαιρετησα την φαμιλια, επιτελους ξεαρματωθηκα και "χυθηκα" στον καναπε!

Οπου θυμηθηκα το μηνυμα του Μανου...
« Last Edit: Κυριακή 30 Οκτώβριος 2011, 00:00:20 πμ by XLGeorge »


" the PouroDuro spirit "


Offline XLGeorge

  • Rossi και πάνω !
  • *****
    • Posts: 2452
  • XLV650, CRF1000
Reply #7 on: Κυριακή 30 Οκτώβριος 2011, 00:24:04 πμ
Λοιπον, ακομη ενα υπεροχο εντουρο-σ/κ που μας γεμισε μαγικες εικονες και οδηγικη απολαυση  8) Δυστυχως το (χαζο) λασπο-πέσιμό μου και το ατυχες πεσιμο του Μανου μας αποτρεψανε απο το να κανουμε μερικες πραγματικα δυσκολες διαδρομες που ανεβαινουν σε κορυφες στην περιοχη της Ελατης, αλλα ας αφησουμε και τιποτα για του χρονου..

Και ενα μαθημα απο την εμπειρια της μικρο-επισκευης που χρειαστηκαμε: αν στραβωσει ο λεβιες του φρενου στο TA, για να μπει σε αλλη θεση στο καρε χρειαζεται να εχει κανεις μαζι του ή 24αρι καρυδακι ή 12αρι πολυγωνο/γερμανικο με "ενσωματωμενη" καστανια.

Και ενα τελευταιο: βαλτε χωματινα λαστιχα στα on-off σας και οργωστε την ορεινη Ελλαδα, την "αλλη Ελλαδα" που λεει κι'ο Κωστας, απο χωματοδρομους, μονοπατια ή απ'οπουδηποτε - οι σχετικες εμπειριες δεν περιγραφονται με λογια και ειναι απλα μοναδικες!  8)

Keep (enduro) riding...  :)


Σημ: ευχαριστω τον Κωστα που μου επετρεψε να χρησιμοποιησω τα κείμενά του και επισης ενα δευτερο ευχαριστω για τις υπεροχες φωτογραφιες που τραβηξε - εχει γινει ο επισημος φωτογραφος των εντουρο-εξορμησεων μας :) Και επισης Μανο, την επομενη φορα ξεματιασμα  ;) :)
« Last Edit: Κυριακή 30 Οκτώβριος 2011, 00:31:23 πμ by XLGeorge »


" the PouroDuro spirit "


Offline georgetrips

  • Rossi και πάνω !
  • *****
    • Posts: 533
    • www.georgetrips.gr
Reply #8 on: Κυριακή 30 Οκτώβριος 2011, 15:33:37 μμ
           
                  Μπραβο παιδια ,ωραια βολτα και ομορφα τοπια  που βεβαια οι φωτος δεν μπορουν να περιγραψουν την απιστευτη αυτη οπτασια !    Εσεις τα ειδατε live !!!   Nαστε καλα και παντα τετοια !



Offline Sotos

  • Global Moderator
  • Rossi και πάνω !
  • *****
    • Posts: 11470
Reply #9 on: Κυριακή 30 Οκτώβριος 2011, 15:36:38 μμ
Καταπληκτικές φωτογραφίες...
Ωραία βόλτα...

Μπράβο παιδιά... Πάντα τέτοια χωρίς ατυχίες!


Dad to the bone!     Σωτήρης   -   GSA -       b 82.144km


Offline γκ

  • Hailwood, Agostini, Roberts,
  • Rossi και πάνω !
  • *****
    • Posts: 2746
  • TA 600 for ever, τρελαμένος με το τετρακύλινδρο
Reply #10 on: Δευτέρα 31 Οκτώβριος 2011, 10:07:45 πμ
Πάντα τέτοια!
Ο καλύτερος τρόπος να κάψεις βενζίνη!
 :eusa_clap: :eusa_clap: :eusa_clap: :eusa_clap: :eusa_clap: :eusa_clap: :eusa_clap:


Μη βάζετε δύναμη, χρησιμοποιήστε σφυρί.
Εάν το πρόβλημα δεν λυθεί, χρησιμοποιήστε βαρύτερο σφυρί.
Αν παρόλα αυτά το πρόβλημα επιμένει, εεε τότε θα είναι ηλεκτρολογικό!


Offline Βαγγέλης

  • Ζήσε με την Υγεία σου, μην παίζεις με αυτήν, θα χάσεις πολλά
  • Rossi και πάνω !
  • *****
    • Posts: 3987
Reply #11 on: Δευτέρα 31 Οκτώβριος 2011, 10:57:22 πμ
Μπράβο σας παλικάρια, με όλη την σημασία της λέξης, πολύ φοβερές διαδρομές, μας ταξιδέψατε σε μέρη μαγικά.

Γιώργο (XLGeorge) πολύ ωραία εξιστόρηση της όλης διαδρόμής, μου θυμήζεις (αν και κατα πολύ πιο γρηγορότερος) τον μόνο κατα όνομα <<Υπηερηχητικό>>  :2hysterical: :2hysterical: :2hysterical:

Πάντως σας εύχομαι τα καλύτερα για την επόμενη φορά, και βάλτε ένα μπλε ματάκι επάνω σας για το ματι !!!!!



Offline junior CAESAR

  • Rossi και πάνω !
  • *****
    • Posts: 1309
  • ...¨Οποιος έχει μυαλό το προστατεύει!!
Reply #12 on: Δευτέρα 31 Οκτώβριος 2011, 10:59:33 πμ
Ωραίες φωτογραφίες...
 :2bowing: :2bowing: :2bowing: :2bowing:


Salonica Iron Club

ΤΟ ΑΣΘΕΝΟΦΟΡΟ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΤΑΞΙ
Η ΑΣΚΟΠΗ ΧΡΗΣΗ ΤΟΥ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΑΠΩΛΕΙΑ ΖΩΗΣ ΓΙΑ ΚΑΠΟΙΟ ΣΥΝΑΝΘΡΩΠΟ ΜΑΣ
ΠΡΟΣΟΧΗ!
ΜΗΝ ΑΚΟΛΟΥΘΕΙΤΕ ΠΟΤΕ ΤΟ ΑΣΘΕΝΟΦΟΡΟ ΓΙΑΤΙ ΥΠΑΡΧΕΙ ΚΙΝΔΥΝΟΣ ΣΟΒΑΡΟΥ ΑΤΥΧΗΜΑΤΟΣ


Offline XLGeorge

  • Rossi και πάνω !
  • *****
    • Posts: 2452
  • XLV650, CRF1000
Reply #13 on: Δευτέρα 31 Οκτώβριος 2011, 20:40:26 μμ
Γιώργο (XLGeorge) πολύ ωραία εξιστόρηση της όλης διαδρομής

Βαγγελη και λοιποι ευχαριστουμε! Αλλα να ξεκαθαρισω οτι η εξιστορηση ειναι μιση δικη μου ("με τα ματια του XLGeorge") και μιση του Κωστα ("με τα ματια του konkost"), απλα εγω ανεβασα ολα τα ποστ. Οι δε φωτογραφιες ειναι ολες δικες του, οι δικες μου ειναι ακομη στη φωτογραφικη μου μηχανη, ουτε καν στο laptop ποσο μαλλον σε καποιο hosting site..

Cheers


" the PouroDuro spirit "


Offline KostasC

  • Administrator
  • Rossi και πάνω !
  • *****
    • Posts: 10466
  • Γαβ !
    • HTC
Reply #14 on: Τρίτη 01 Νοέμβριος 2011, 00:21:05 πμ
 :eusa_clap: :eusa_clap: αυτές είναι ωραίες βόλτες. Τι μέρη έχουμε...
Αλλά ρε παίδες... ντροπή... ένα κλαδάκι στον δρόμο σας γύρισε πίσω ?
υπάρχουν τόσοι τρόποι να το παραμερίσεις... ας πούμε ...να το κάψεις σιγά σιγά με τον αναπτήρα.


Offline Βαγγέλης

  • Ζήσε με την Υγεία σου, μην παίζεις με αυτήν, θα χάσεις πολλά
  • Rossi και πάνω !
  • *****
    • Posts: 3987
Reply #15 on: Τρίτη 01 Νοέμβριος 2011, 08:00:48 πμ
...να το κάψεις σιγά σιγά με τον αναπτήρα.

:2hysterical: :2hysterical: :2hysterical: :2hysterical: :eusa_clap: :eusa_clap: :eusa_clap: :eusa_clap:



Offline XLGeorge

  • Rossi και πάνω !
  • *****
    • Posts: 2452
  • XLV650, CRF1000
Reply #16 on: Τρίτη 01 Νοέμβριος 2011, 10:40:28 πμ
Αλλά ρε παίδες... ντροπή... ένα κλαδάκι στον δρόμο σας γύρισε πίσω ?
υπάρχουν τόσοι τρόποι να το παραμερίσεις... ας πούμε ...να το κάψεις σιγά σιγά με τον αναπτήρα.

 ;D Καλα, αν δεν ειχα το χερι μου χτυπημενο θα ξαπλωναμε τα μηχανακια και θα τα τραβαγαμε απο κατω, κατα τα κλασικα  ;) Οι πωρωμενοι χωματεροι εχουνε και πτυσομενο πριονι για οταν το "κλαδακι" εχει καθησει χαμηλα, οχι φωτιες και επικινδυνα παιγνιδια  ;D


" the PouroDuro spirit "


Offline konkost

  • Rossi και πάνω !
  • *****
    • Posts: 2116
Reply #17 on: Τετάρτη 30 Νοέμβριος 2011, 16:12:46 μμ
Καθυστερημενο βιντεο νουμερο ενα:

http://www.youtube.com/v/-mN-pXvGh2c?version=3&amp;hl=el_GR&amp;rel=0&amp;hd=1
« Last Edit: Τετάρτη 30 Νοέμβριος 2011, 16:19:20 μμ by konkost »



Offline konkost

  • Rossi και πάνω !
  • *****
    • Posts: 2116
Reply #18 on: Τετάρτη 30 Νοέμβριος 2011, 16:14:46 μμ
Καθυστερημενο βιντεο νουμερο δυο:

http://www.youtube.com/v/3dqu2G1kad8?version=3&amp;hl=el_GR&amp;rel=0&amp;hd=1
« Last Edit: Τετάρτη 30 Νοέμβριος 2011, 16:19:40 μμ by konkost »



Offline konkost

  • Rossi και πάνω !
  • *****
    • Posts: 2116
Reply #19 on: Τετάρτη 30 Νοέμβριος 2011, 16:18:49 μμ
Καθυστερημενο βιντεο νουμερο τρια:

http://www.youtube.com/v/LFyGa1y1EtI?version=3&amp;hl=el_GR&amp;rel=0&amp;hd=1



Offline XLGeorge

  • Rossi και πάνω !
  • *****
    • Posts: 2452
  • XLV650, CRF1000
Reply #20 on: Τετάρτη 30 Νοέμβριος 2011, 16:33:40 μμ
Μπραβο ρε Κωστα, τι μου θυμησες οπως πηζω ασχημα στην δουλεια  8) Τα βιντεακια ειναι ΦΑΝΤΑΣΤΙΚΑ, και ωραια μονταρισμενα - τοχεις το θεμα του φακου γενικα  :eusa_clap:

Αντε να κατεβασω τo Τransalp την ανοιξη να παρουμε παλι τα βουνα  :) καθως εχουμε αφησει κατι εκκρεμοτητες  ;) ;D

Cheers!


" the PouroDuro spirit "


Offline manolo

  • MudMonster
  • HTC ΔΣ
  • Rossi και πάνω !
  • ***
    • Posts: 889
  • Three and the Koukos Band
Reply #21 on: Τετάρτη 30 Νοέμβριος 2011, 22:00:26 μμ
Αααααααχχχχχχχχ!!!!!! τι κρίμα ρε γ....το .... Ρε τι είχα χάσει εκείνη την μέρα.... :'( :'( :'(


Όλα είναι δρόμος. Ακόμα και αν φαίνεται ότι δεν υπάρχει, τότε μπορεί να δημιουργήσουμε έναν καινούριο για να φτάσουμε εκεί που θέλουμε.....