η βολτα ηταν πολυ ωραια οντως. για μενα ειχε περισσοτερα χλμ και σε εθνικη οδο,περιελαμβανε τον δομοκο οπου μετα απο συμβουλες μερικων φιλων για την ρυθμιση της πισω αναρτησης πραγματικα ηταν η πρωτη φορα που απολαυσα το μηχανακι.
το κερασακι ηταν η χωματινη που περιγραφει ο θανασης η οποια με ταλαιπωρησε αρκετα.
την προηγουμενη μερα ειχα χαμηλωσει ελαχιστα το τιμονι(το εβαλα ξανα στην σωστη του θεση) και στο χωμα ειδα και επαθα.οσες φορες σηκωθηκα ορθιος αισθανομουν οτι θα πεσω μπροστα.αν δεν ξερεις αυτα παθαινεις.
παρακατω μερικες και απο τις δικες μου φωτο.
εδω τα αλογα ξεδιψανε
οπως λεει ο Χατζης σε ενα τραγουδι του "οταν κοιτας απο ψηλα μοιαζει η γη με ζωγραφια"
εδω κοντα στην κορυφη στο βουτσικακι στα 1700 μετρα.
ο nikos238 μου μαθαινει τεχνικες οδηγησης στο χωμα (
)
εχωντας περασει στην αλλη πλευρα του βουνου οπου λιγο πιο πριν και πιο ψηλα ειδαμε την λιμνη πλαστηρα,αρα ειμαστε σε καλο δρομο.
στην κατηφορα ειναι πιο δυσκολα λενε,οποτε σταση για ανεφοδιασμο παλι.
βαρυ πραμα το βαραντερο,πρεπει να δυσκολευτηκε λιγακι ο θανασης.
ενω εμεις με τα ελαφρα χωματινα μηχανακια ειμαστε ανετοι.
ωραια πραματα
η λιμνη πλαστηρα απο το χωριο νεραιδα και συγκεκριμενα απο το σπιτι του πλαστηρα οπου τωρα λειτουργει ως ξενοδοχειο.
ΥΓ. ποτε θα ξαναπαμε?