Hellas Transalp Forum

V for Pamukkale - Konya - Cappadocia - Antalya

African Boy · 4415

Offline XLGeorge

  • Rossi και πάνω !
  • *****
    • Posts: 2452
  • XLV650, CRF1000
Reply #25 on: Τετάρτη 12 Αύγουστος 2015, 14:25:50 μμ
Παιδες, ειμαι Χιο απο χθες βραδυ και αυριο το πρωι ξαναφευγω για Ανατολία, αυτη τη φορα δικαβαλος και μονος μου δηλ. χωρις αλλη μηχανη στην παρεα. Το πλανο εχει 2000χμ σε 5 μερες, περσι καναμε με τον Λευτερη 3000χμ σε 7 μερες. Σημερα το πρωι αγορασα και εναν ιμαντα με την αρωγη του φιλτατου γκ μηπως και.. - Λευτερη, ισως χρειαστει να ξανατραβηξουμε κανενα μηχανακι και ειπα ναμαι εξοπλισμενος ;D Το προβλημα με τη μιζα τοψαξα λιγο και δεν το βρηκα αντικατεστησα ομως την ασφαλεια των 30Α στο ρελαι που ητανε ψιλολιωμενη, Νικολα-Πετρανθρωπε εσο ετοιμος να το ψαξουμε εξονυχιστικα σε καποια φαση  ;)  Γι'αυτο το ταξιδι δεν θα χρειαστει καν ταξιδιωτικο καθως το περσινο, δηλ. αυτο εδω, το υπερκαλυπτει  8)


" the PouroDuro spirit "


Offline XLGeorge

  • Rossi και πάνω !
  • *****
    • Posts: 2452
  • XLV650, CRF1000
Reply #26 on: Τετάρτη 19 Αύγουστος 2015, 08:04:57 πμ
Επεστρεψα χθες βραδυ απο το δευτερο ταξιδι στα ιδια, αγαπημενα πλεον, μερη, κανοντας 2200χμ σε 5 μερες:

1η μερα Χιος-Ικονιο(Konya)  700χμ
2η μερα Ικονιο-Κοραμα(Goreme)  250χμ
3η μερα Επισκεψη Καππαδοκιας με κεντρο το Κοραμα  250χμ
4η μερα Κοραμα-Παμουκαλε  680χμ
5η μερα Παμουκαλε-Χιος  320χμ

Ελα Λευτερη, παμε να τελειωνουμε το περσινο ταξιδιωτικο που οπως εγραψα υπερκαλυπτει το φετινο, εκτος απο ενα-δυο πραγματακια που θα προσθεσω (Sultanhani και πτηση με αεροστατο στην Καππαδοκια).


" the PouroDuro spirit "


Offline smyrne

  • EVERY DAY TRANSALP
  • οδηγός τρίκυκλου
  • *
    • Posts: 26
Reply #27 on: Κυριακή 04 Οκτώβριος 2015, 20:32:57 μμ
Όντας ωραίο ταξίδι. Θα επισκεφθώ την Ελλάδα το επόμενο καλοκαίρι     :)





httEEEEp://http://i1123.photobucket.com/albums/l547/hellas35/transalp-hellas-logoEE.jpgi1123.photobucket.com/albums/l547/hellas35/transalp-hellas-logo.jpg


Offline XLGeorge

  • Rossi και πάνω !
  • *****
    • Posts: 2452
  • XLV650, CRF1000
Reply #28 on: Κυριακή 04 Οκτώβριος 2015, 22:10:54 μμ
Όντας ωραίο ταξίδι. Θα επισκεφθώ την Ελλάδα το επόμενο καλοκαίρι     :)

Ευχαριστουμε. Let us know if we can help with anything.


ΥΓ ΛΕΥΤΕΡΑΚΗΗΗΗ, ελα ρε αγορινα ανεβασε τη συνεχεια!!  Εχεις το υλικο μου  ;)


" the PouroDuro spirit "


Offline African Boy

  • Τhe Professional
  • Rossi και πάνω !
  • *****
    • Posts: 7624
    • eGeorgalas
Reply #29 on: Δευτέρα 05 Οκτώβριος 2015, 11:11:27 πμ
Έρχεται η συνέχεια έρχεται .....
Λόγω της κρίσης και των Capital Controls η παραγωγή έκοψε τα γυρίσματα και τα σενάρια.... ;D


"Life is not about waiting for the storms to pass.... it's about learning how to dance in the rain"
"Africa Twin XRV750 RD07A"


Offline XLGeorge

  • Rossi και πάνω !
  • *****
    • Posts: 2452
  • XLV650, CRF1000
Reply #30 on: Σάββατο 10 Σεπτέμβριος 2016, 13:39:56 μμ
Πολλα συνεβησαν στο μεσοδιαστημα αφ'οτου αρχισαμε να ανεβαζουμε αυτο το ταξιδιωτικο αλλα ηρθε η ωρα να το συνεχισουμε καθως πανε δυο χρονια απο τοτε που πηγαμε  :o  Ερχονται συντομα και τα επομενα επεισοδια.


" the PouroDuro spirit "


Offline XLGeorge

  • Rossi και πάνω !
  • *****
    • Posts: 2452
  • XLV650, CRF1000
Reply #31 on: Σάββατο 10 Σεπτέμβριος 2016, 14:46:52 μμ
Ειμαστε στο δευτερο μερος της 3ης μερας του ταξιδιου, εχοντας περασει ολο το πρωι στο Ικονιο-Κονυα εχοντας επισκεφτει το μουσειο Mevlana και εχοντας περπατησει αρκετα στην πολη. Φευγοντας το μεσημερι επισκεφτηκαμε και τον πολυ ενδιαφεροντα οικισμο Sille Subaşı στις παρυφες της πολης.

Φευγουμε λοιπον λιγο μετα το μεσημερι (1πμ), κατευθυνομενοι συνεχως ανατολικα με κατευθυνση την ξακουστη περιοχη της Καππαδοκιας, εχοντας περιπου 400χμ να κανουμε ως εκει. Τα τοπια ειναι γυμνα καλοκαιρινα, με πολλα θερισμενα λιβαδια εως οπου φτανει το ματι..






Ελα αγορι και μια καλλιτεχνικη.




Ειμαστε 120 χιλιομετρα απο το Ακσαραϋ και περιπου 250 χιλιομετρα απο την Καππαδοκια, το Kayseri ειναι η αρχαια Καισαρεια λιγο πιο ανατολικα και βορεια της Καππαδοκιας. Αλλα δυστυχως δεν ειχαμε χρονο να επισκεφτουμε το περιφημο Sultanhani, περιφημη σταση στο "δρομο του μεταξιου" μεταξυ ανατολης και δυσης. Εγω το επισκεφτηκα την επομενη χρονια - stay tuned.




Σταματαμε για βενζινη και πιανουμε κουβεντα με τον Σελιμ που ειναι Κουρδος απο το Ντιγιαρμπακιρ αλλα ειναι διορισμενος δασκαλος σε μια κοντινη πολη και ετοιμαζεται να φυγει για Ντιγιαρμπακιρ για διακοπες με τον γιο του. Τα αγγλικα του ειναι ελαχιστα αλλα συνεννοουμαστε μια χαρα. Οταν δεν καταλαβαινει κατι, το γραφει στο google translator στο κινητο του, το κοιταμε και το διορθωνουμε και οταν βλεπει την μεταφραση κανει “Αααα”. Εξ’ου και το παρατσουκλι που του βγαλαμε “Σελιμ ο Γκουγκλατος”  ;D Και φυσικα ο ιδιοκτητης του βενζιναδικου μας κερναει τσαϊ κατα τα κλασικα..  8)






Τα δυο φρεσκο-ταϊσμενα “ατια”, ετοιμα για τη συνεχεια της διαδρομης μας ανατολικα.




Τα τοπια συνεχιζουν να μας αποζημιωνουν..






Καπου ομως αγνοουμε οτι το οριο ειναι 90χμω και παμε με 110χμ κοντερισια, δηλ. λιγο παραπανω απο 100χμω πραγματικα, που ειναι και το οριο που γραφουνε για να αυξησουνε τα κρατικα εσοδα. Για να ειμαστε ακριβεις, 110χμω εδειχνε οτι ητανε το οριο το GPS του Λευτερη  >:(

Σταματανε πρωτο τον Λευτερη καθως εγω ακολουθω απο αποσταση. Εμενα αν και δεν μου κανουνε σημα, σταματω για συμπαρασταση  ;) Ψαχνουν το μηχανακι του Λευτερη αλλα εχουνε βραχυκυκλωσει καθως η πινακιδα δεν συναδει με την οδηγια του ρανταρ. Αλλα ερχεται ο ενας απο τους δυο μπατσους στο δικο μου, τσεκαρει πινακιδα και πανηγυριζουν σαν μικρα παιδια καθως λυσανε το μυστηριο: το ρανταρ “χτυπησε” εμενα καθως ειμουν απο πισω  :-\ Εδω τα δυο μηχανακια στη σκια στο σημειο που ειχαμε σταματησει, το Βαρα του Λευτερη διπλα στο μπατσικο.




Το προστιμο ητανε 100 λιρες δηλ. περιπου 33 ευρω και παρα τις πονηρες παραινεσεις μα για κανενα εικοσαευρο μπαξισι να αποφυγουμε την ταλαιπωρια, οι τυποι (προς τιμη τους) δεν ενδωσανε  :eusa_clap: Εδω ο ενας απο τους δυο καθως μου γραφει την κλιση, προσεξτε οτι του ειχα δωσει τον χαρτη της Τουρκιας ωστε να ακουμπαει καλα το χαρτι της κλισης  :)






Οσο μας δινανε την κλιση, ο αλλος τυπος που σταματησε τον Λευτερη σταματησε επισης και ενα κομβοϋ Ολλανδων με ενα VStrom 650, ενα Transalp 700 και δυο XTR660, μαλιστα τα δυο τελευταια ειχανε ελαχιστες αποσκευες λες και πηγαινανε μια κοντινη ημερησια. Ο τυπος με το VStrom ητανε ξεκρανωτος, με ανοιχτο κοντομανικο πουκαμισο, σορτσακι, σανδαλια και ηταβε “σοβατισμενος” με αντηλιακο για να μην “αρπαξει”  ;D Βλεποντας τον ετσι τον ρωτησα “Με ποσα πηγαινατε ρε φιλε?” και μου απαντησε αταραχος “Με 150-160χμω” (!!)  :o :o






Φευγοντας με τον Λευτερη πηγαιναμε με σταθερα 100 κοντερισια, οταν σε καποια φαση ειδα το κομβοϋ των Ολλανδων να εχει ξεμπερδεψει. Σκεφτηκα “θα παμε μαζι μεχρι Ακσαραϋ να πληρωσουμε το προστινο”. Αμ δε, μας περασανε παλι με 160χμω και ουτε γεια δεν προλαβαμε να πουμε  :o :2hysterical:




Το Ακσαραϋ ητανε αλλη εμπειρια. Στο τοπικο τμημα δεν μιλαγε κανεις Αγγλικα και μου στειλανε δυο μαθητευομενα μπατσακια που μιλαγανε Αγγλικα να με πανε να πληρωσω το προστιμο. Τα παιδια ητανε ευγενεστατα, ειπαμε πολλα, ο ενας μαλιστα απο τους δυο ειχε φαει κληση 700 τουρκικων λιρων καποτε γιατι πηγαινε με το καινουργιο Golf του με 170χμω (!). Μαλιστα οταν περασε ενα καρο με αλογα σε εναν κεντρικο δρομο μου ειπε απολογητικα “Σε παρακαλω, μην το αναφερεις συτο στην Ελλαδα, ειναι τωρα πια μια εξαιρεση μονο”  :-[ Φυσικα και βγαλαμε αναμνηστικη φωτο οταν γυρισαμε στις μηχανες οπου με περιμενε καρτερικα ο Λευτερης, ο οποιος ειχε βεβαια πιασει κουβεντα με εναν φυλακα.




Φευγοντας, αργα το απογευμα φτασαμε στο Acigol, δηλ. πια στα ορια της Καππαδοκιας οπως επισης ητανε φανετο απο την πανεμορφη μορφολογια του εδαφους.








Πηγαμε αρχικα μεχρι την Καισαρεια, η οποια ητανε και το ανατολικοτερο σημειο που φτασαμε στο οδοιπορικο μας και σχετικα αργα το βραδυ κατα της 9:30μμ και αφου ειχε πια νυχτωσει γυρισαμε πισω και μπηκαμε στο ακρως εντυπωσιακο Goreme / αρχαιο Κοραμα.




Το κεντρικο γραφειο εξυπηρετησης τουριστων μας ειπε οτι θα ητανε πολυ δυσκολο να βρουμε κατι στο Goreme λογω φουλ σαιζον και μια ηλικιωμενη Καναδο-Ολλανδεζα, η Elisabeth MacDonald προσφερθηκε να μας φιλοξενησει στο σπιτι της (με το αζημιωτο φυσικα) που ητανε επισης σκαμμενο στο βραχο οπως και καποια απο τα ξακουστα ξενοδοχεια της περιοχης. Εδω γινεται το αρχικο μπλα-μπλα με την Liz.




Και εδω καποιες εικονες του πολυ ωραιου σπιτιου της, η αυλη, το υπνοδωματιο και το σαλονακι / χωρος υποδοχης. Φυσικα και δεχτηκαμε να περασουμε δυο νυχτες εκει μολις το ειδαμε.



 




Εχοντας εγκατασταθει, βγηκαμε για νυχτερινη βολτα και φαγητο στο Goreme. Η πρωτη φωτο ειναι ενος πολυ ομορφου τυπικου μαγαζιου τοπικων αναμνηστικων και οι επομενες του φαγητου σταμνας που φαγαμε σε ενα φανταστικο εστιατορια με τραπεζακια εξω, οπου ζεσταινουν το φαγητο στην σφραγισμενη σταμνα μπροστα σου και κατοπιν σπαζουν την σταμνα. Πολλα τετοια εστιατορια εχουν σωρους απο σπασμενες τετοιες σταμνες σαν διακοσμηση στην αυλη τους. Το φαγητο ητανε απλα φανταστικο, οπως και το περιβαλλον, καθως ξαναπηγαμε εκει και το επομενο βραδυ.








Αργα μετα τα μεσανυχτα γυρισαμε στο σπιτι της Liz οπου πεσαμε ξεροι καθως η επομενη μερα θα ητανε πολυ γεματη, με μια φουλ περιηγηση της Καππαδοκιας. Συνεχιζεται..
« Last Edit: Σάββατο 10 Σεπτέμβριος 2016, 14:56:36 μμ by XLGeorge »


" the PouroDuro spirit "


Offline XLGeorge

  • Rossi και πάνω !
  • *****
    • Posts: 2452
  • XLV650, CRF1000
Reply #32 on: Παρασκευή 30 Σεπτέμβριος 2016, 09:24:44 πμ
Το επομενο πρωι ξυπναμε σχετικα νωρις γιατι πρεπει να γυρισουμε την περιοχη της Καππαδοκιας, εξ’αλλου εχουμε κανει μονο 420χμ την προηγουμενη μερα Ικονιo-Goreme, με μονο παρατραγουδο την καθυστερηση για το πληρωμα του προστιμου στο Nevsehir (σημαινει Νεα Πολη). Η Liz ειναι στα χαϊ της που εχει παρεα και εχει ετοιμασει φανταστικο πρωινο, με μελι, μαρμελαδες, φυσικους χυμους και μια φοβερη ομελετα. Βλεπουμε το τραπεζι ετοιμο οταν βγαινουμε στην αυλη.








Παραδιπλα εντωμεταξυ, οι εργατες ενος συνεργειου που κανουν δουλειες στο διπλανο σπιτι παιρνουν επισης το πρωινο τους.




Τα απλιοτερα σπιτια του χωριου ειναι ολα κτισμενα/σκαμενα στο βραχο και σε πολλα απο αυτα υπαρχουν τουνελ της προχριστιανικης και υπολειματα εκκλησιων της νεοχριστιανικης εποχης. Τετοια υπαρχουν και διπλα στι σπιτι τη Liz και μετα το πρωινο μας ξεναγει να τα δουμε.










Μολις τελειωνουμε, αποφασιζουμε να πανε μια βολτα στο Goreme με τα ποδια να το δουμε και πεφτουμε σε ενα τρικουβερτο τσιμπουσι στην ακρη του δρομου λογω αρραβωνα. Το τι χλαπακιαζουν δε λεγεται, τα πιατα εξαφανιζονται σχεδον με την ιδια ταχυτητα που ερχονται.




Γυρναμε στο σπιτι, ετοιμαζομαστε και καβαλαμε τα μηχανακια για να κανουμε “ενα μικρο γυρο της περιοχης και να δουμε τα κυρια αξιοθεατα” – αυτη τουλαχιστο ητανε η προθεση. Δεν βαζουμε μποτες παρα μονο αθλητικα παπουτσια – “αφου εδω διπλα θα παμε μωρε” – και ξεκιναμε με πρωτο στοχο την πανεμορφη γειτονικη πολη Uschishar που μπορουσαμε να τη δουμε λιγο πιο μακρια, φαινοτανε απο το σπιτι της Liz.

Τα πρωτα τοπια της Καππαδοκιας μας κοβουνε την ανασα...








...αλλα συνεχιζουμε και δεν αργουμε να φτασουμε στην Uschishar.




Και πεφτουμε πανω σε γαμο, οποτε σταματαμε να δουμε το τελετουργικο.










Τα τοπια στο σημειο που ειμαστε διπλα στην Uschishar ειναι απιστευτα.






Ελα και μεις μια φωτο αγορινα και φευγουμε.




Επομενη σταση παραδιπλα η “κοιλαδα των περιστεριων” και ο Λευτερης βγαινει φωτο κατω απο το δεντρο της τυχης.




Let’s hiτ the road pal, τα τοπια εδω μου θυμιζουν την αγαπημενη μου δυτικη Θεσσαλια καθως κατευθυνομαστε προς την υπογεια πολη στο Καϊμακλι.




Εχοντας φτασει στο Καϊμακλι, δεν μας καθεται να αφσουμε τα κρανη δεμενα πανω στις μηχανες ενω θα επισκεπτομαστε την υπογεια πολη και ψαχνουμε καμια αλλη λυση. Ρωταμε τον τυπο που βγαζει τα εισιτηρια αν γινεται να’αφησουμε μαζι του και μας λεει χακτηριστικα “Μη φοβαστε, δεν κλεβουν εδω, εγω εχω 1000 ευρω στο ξεκλειδωτο αυτοκινητο μου παρακατω, this is Anatolia!”. Του απανταμε “Fine, thanks, btw where is your car parked??” και πεφτουνε χοντρα γελια. Τελικα, δενουμε τα κρανη με το γνωστο συρματοσκοινο / κλειδαρια απο το τουρνικε, πρεπει να μας βρισανε πολλοι επισκεπτες της υπογειας πολης οπως πιθανα σκονταφτανε πανω τους μπαινοντας στο τουνελ.

Η υπογεια πολη στο Καϊμακλι ειναι μαγικη, a must do experience. Και λαθρo-ακουμε την περιγραφη στα Αγγλικα απο μια ξεναγο η οποια οπως μας “τη λεει” λιγο.














Με το που βγαινουμε λεμε να φαμε ενα παγωτακι και βλεπουμε το κλασικο θεαμα που προσφερουν for free πολλοι παγωταντζηδες στην Τουρκια, με διαφορα τεριπια και τρυκ πριν σου δωσουν το παγωτο. Ο τυπος στο Καϊμακλι ητανε απαιχτος, ο καλυτερος που ειδαμε στο ταξιδι.






Αν και εχει μαζεψει μαυρα συννεφα και δεν εχουμε αδιαβροχα (εχουμε αφησει τα παντα στο σπιτι της Λιζ, πηραμε μονο τα καλοκαιρινα μπουφαν και κρανη), δεν πτοουμαστε και απολαμβανουμε τις φρεσκιες μυρωδιες της εξοχης και το υπεροχο τοπιο.




Λιγο παρακατω σταματαμε για φωτο και ο ενας απο τους τσομπανηδες μας ζηταει φωτια, που εχουμε αν και δεν καπνιζουμε (για πρωτη αναγκη αν μεινουμε και χρειαστει ν’αναψουμε φωτια).






Επομενη σταση η περιφημη κοιλαδα της Ιλαρας (Ilhara valley), οπου οι πρωτες ματιες κοβουνε την ανασα. Σταματαμε στο parking πανω απο την εισοδο για φωτο και ο Λευτερης ανεβαζει στη μηχανη του καποια πιτσιρικια που παιζουν αμεριμνα, το καταφχαριστηθηκανε!










Η αρχικη σκεψη ητανε να μπουμε με τις μηχανες απο την εξοδο και να παμε οσο μπορουμε upstream. Παμε λοιπον στην εξοδο και μολις το λεμε στο φρουρο, κοντεψανε να του πεσουν τα ματια! “Μα ειμαστε εντουραδες” να του λεει ο Λευτερης ;D  Καλα, με τιποτα μικρα πριονια ισως πηγαιναμε κανα δυο χιλιομετρα, με τις χοντρες θα κολλαγαμε μετα τα πρωτα 200μ. Αφηνουμε λοιπον το Τρανσαλπ στην εξοδο και παμε στην εισοδο, οπου αφηνουμε το Vara. Κατεβαινουμε τα σκαλια μεχρι κατω στο ποταμακι και η κοιλαδα ειναι απλα μαγικη.








Απο κει εχει περπατημα καποια χιλιομετρα σε μονοπατι διπλα στο ποταμι (αυτο που θελαμε να κανουμε με τις μηχανες) και σε διαφορα σημεια παλιες εκκλησιες σκαμενες στο βραχο.












Στη μεση περιπου της διαφρομης εχει ανατολιτικο αναψυκτηριο οπου μπορει να πιει κανεις τσαϊ/χυμους και να φαει Λαχματζουν, που ειναι η Οθωμανικη “πιτσα” (κατι σαν, δηλαδη).






Συνεχιζουμε επισκεπτομενοι αλλες δυο εκκλησιες στους βραχους, στις οποιες ανεβαινει κανεις απο αποτομα σκαλοπατια, και τελικα φτανουμε στην εξοδο.










Παω τον Λευτερη δικαβαλο στην εισοδο, παιρνουμε το Vara και φευγουνε για την επομενη σταση που ειναι καποιο φρουριο / περιτοιχεισμενη πολη. Εκει ειμαστε οι μονοι επισκεπτες την σχετικα περασμενη ωρα και βγαζουμε ανενοχλητοι φωτο.












Φευγοντας, εχει πια νυχτωσει και αρχιζει να εχει και “δροσια” αλλα δεν εχουμε τιποτα αλλο να βαλουμε εκτος απο ενα μπλουζακι και τα καλοκαιρινα μπουφαν. Πιανουμε “τη δημοσιά” για να γυριοσυμε πισω και σταματαμε εξω απο το Nevsehir να βαλουμε βενζινη καθως εχουμε κανει 220χμ και ειναι καλο ναμαστε ετοιμοι το επομενο πρωι. Ο βενζινας μας φερνει και – φοβερα ευπροσδεκτα – ζεστα τσαγια κανοντας μαλιστα υποκλιση, αυτη η ανατολιτικη ευγενεια. Αισθανομαστε σαν τους μπεηδες περιηγητες στην Οθωμανικη αυτοκτρατορια που τους υποδεχοντουσαν παντου σαν προυχοντες.




Στο Goreme σταματαμε παλι στο ιδιο εστιατοριο/ταβερνα οπως και το πορηγουμενο βραδυ και πιανουμε κουβεντουλα με τον Περση σερβιτορο που πας λεει πως η Τουρκια ειναι ο πρωτος του σταθμος στην προσπαθεια του να εγκατασταθει καπου στη δυτικη Ευρωπη. Το φοβερο φαγητο και οι Efes Pilsen κανουν το θαυμα τους και ειμαστε τελικα μεταξυ φθορας-και-αφθαρσιας, γυρνωντας σχετικα αργα στο σπιτι με “αυτοματο πιλοτο”.
« Last Edit: Παρασκευή 30 Σεπτέμβριος 2016, 09:31:57 πμ by XLGeorge »


" the PouroDuro spirit "


Offline XLGeorge

  • Rossi και πάνω !
  • *****
    • Posts: 2452
  • XLV650, CRF1000
Reply #33 on: Τετάρτη 05 Οκτώβριος 2016, 18:04:15 μμ
Το επομενο πρωι το πρωινο ειναι και παλι πλουσιοπαροχο και πιανουμε κουβεντα νε τη Liz, η οποια μας προτεινει να μεινουμε σε ενα γνωστο της που εχει μπαγκαλοουζ στο Cirali (λεγεται Barry’s Pension). Tο Cirali ειναι 600+χμ μακρια, δυτικα της Ατταλειας, οποτε εχουμε πολυ δρομο μπροστα μας και μαλιστα ενα μεγαλο κομματι – μετα το Ικονιο - απο ορεινους στριφτερους δρομους.






Let’s hit the road man!






Με το που φευγουμε και ειμαστε εξω απο την Uschishar, βλεπουμε ενα καραφορτωμενο ψηλοφτερο δικαβαλο Τρανσαλπ 600, οποτε κανουμε σημα και σταματαμε τα παιδια για αναμνηστικη φωτο. Ειναι πολυ νεα παιδια (early 20’s) Ιταλοι, ο Toni και η Francesca και κανουν το γυρο της Τουρκιας, πανε βορεια και θα γυρισουν απο Ποντο και Πολη.






Λιγο αργοτερα στο Nevsehir το GPS στο κινητο του Λευτερη μας τραβαει σε κατι χωματοδρομους με τεραστιες αποθηκες στις παρυφες της πολης. Εγω φρικαρω καθως ξερω οτι παμε λαθος αλλα πριν προλαβω να σταματησω τον Λευτερη, εχει εισπραξει μια πελωρια προκα στο πισω λαστιχο.








Γυρναμε μεσα στην πολη στο πιο κοντινο βενζιναδικο για αερα ωστε να μη χαλασουμε αμπουλες ασκοπα και ο Λευτερης επισκευαζει το λαστιχο σε 10 λεπτα, κατω απο τα περιεργα βλεματα του βενζινα και ενος φιλου του που ψιθυριζουν μεταξυ τους  :)






ΚΑΙ ΣΥ ΤΟ ΧΑΒΑ ΣΟΥ  ;D  ;D (Hava σημανει αερας και Su νερο)




Εκει λοιπον κανω ενα μικρο πραξικοπημα καθως το GPS μας ειχε ψιλο-ταλαιπωρησει αρκετες φορες στη διαδρομη (χρησιμοποιω παντα χαρτες, GPS μονο σε πολεις), παιρνω το Vara του Λευτερη και αναλαμβανω να πλοηγησω με βαση το χαρτη μου που τον βαζω πανω στο tank bag. Ειχα ξαναοδηγησει Vara αλλα εκεινη τη μερα τοκρατησα αρκετα, μεχρι τα βουνα νοτιοδυτικα του Ικονιου, και ειχα αισθηση οτι ταξιδευω πανω στον καναπε του σαλονιου μου με τζαμαρια μπροστα – φοβερη ανεση και προστασια  8) (but not for me  :eusa_naughty:)








Σε μια στιγμη οπως παω μπροστα βλεπω την τελευταια στιγμη αυτοκινητο καμουφλαρισμενο πανω σε μια γεφυρα και φρεναρω αποτομα απο τα 130χμω που πηγαιναμε. Με το που περναμε τη γεφυρα, βλεπω μπατσικο παρκαρισμενο μεσα στο τσιμεντο του διαχωριστικου (!!) και μου κανει γκριματσα / κουνημα προσωπου ο μπατσος απο μεσα “Μας ξεφυγες κερατουκλη!” Καλα, αν μας χτυπαγανε, παλι το δικο μου μηχανακι θα πιανανε που ητανε πισω, αυτη τη φορα με οδηγο τον Λευτερη!  >:(




Καθως μετα αρχιζουν κολασμενα στροφιλικια, αλλαζουμε μηχανακια και αυξανουμε ρυθμο για να γουσταρουμε. Απο ενα σημειο και μετα και καθως βλεπουμε οτι πανε γρηγορα και καποιοι ντοπιοι με αυτοκινητα, απλα ξεσαλωνουμε. Περναμε τους παντες και τα παντα απ’εξω, απο μεσα, απο πανω με την αδρεναλινη στα υψη και ξυνοντας μποτες σχεδον σε καθε στροφη. Εχουν ηδη αρχισει οι κατηφορες και παμε με 150-160χμω οταν σε καποια στιγμη βλεπω ενα ασπρο αυτοκινητο να παει σιγα λιγο πιο μακρια δεξια, και μου περναει αστραπιαια η σκεψη: μπατσικο! Κοντευω να κανω endo φρεναροντας και εχω κοψει στα 70χμω που ειναι το οριο οταν ειμαι πια ..ετοιμος να μπω στο πορτ-μπαγκαζ του. Ο Λευτερης απο πισω φρεναρει κι’αυτος τρελα χωρις να καταλαβαινει το γιατι (μου ειπε μετα) αλλα καταλαβε μολις διαβασε τα μικρα διακριτικα polis στο πισω μερος του αυτικινητου. Ειμαι σχεδον σιγουρος οτι θα αναψουν μπλε φαρο και θα μας τραβηξουν δεξια αλλα δε συμβαινει τιποτα. Παμε ετσι για 5-10 λεπτα, μετα καποια αυτοκινητα προσπερνουν, προσπερναμε και μεις σφυριζοντας αδιαφορα και ..off we go!






Σε καποιο σημειο κατεβαινουμε πια στη θαλασσα και το τοπιο αλλαζει, ειμαστε σε εναν υπεροχο παραλιακο δρομο γεματο φοινικες καθως πλησιαζουμε στην Ατταλεια. Σταματαμε στην εισοδο της πολης καθως ο ηλιος δυει στην οροσειρα του Ολυμπου απεναντι.






Σταματαμε καπου στο κεντρο της Ατταλειας στην παραλια να σκεφτουμε τι θα κανουμε. Εγω προτεινω να μεινουμε στην υπεροχη Ατταλεια και να ξεχασουμε το Cirali και τον Barry τον φιλο της Liz αλλα ο Λευτερης επιμενει να παμε “εξ’αλλου τουχει τηλεφωνησει”. Αλλα θελουμε βεβαια πρωτα να δουμε την παλια πολη της Ατταλειας. Μπλεκουμε σε τρελη κινηση με τo βεντιλατερ του Vara να δουλευει υπερωριες και κανουμε κυκλους, χανομαστε, ξαναχανομαστε, και τελικα αποφασιζουμε ..to cut our losses. Εγκαταλειπουμε την ιδεα της παλιας πολης, βαζουμε βενζινη / πινουμε χυμους γιατι κανει τρομερη ζεστη ακομα και το βραδυ και με το σκοταδι ναχει πεσει ξεκιναμε νοτιοδυτικα προς Cirali.






Ο δρομος ειναι πολυ καλος, με τουνελ διπλα στη θαλασα (μου θυμισε σε καποια σημεια την περιοχη της Γενοβας στην Ιταλια) και ανεβαζουμε ρυθμο. Αλλα οπως τελειωνει ακομα ενα μικρο τουνελ, βλεπουμε εναν πιτσιρικα να σπρωχνει ενα σκουτεροειδες no-name. Σταματαμε, μας δινει να καταλαβουμε οτι εχει χαλασει αλλα δε μιλαει καθολου Αγγλικα, μονο “ok” και “not ok”, εξ’ου και το παρατσουκλι που του προσαψαμε: o Ok. Βγαζει ο Λευτερης ιμαντα, τον δενει και τον τραβαει. Μετα απο λιγο βλεπουμε ενα αστυνομικο τμημα, του κανω να σ’αφησουμε εδω, απαντηση “Not ok, not ok, not ok!!” (τρις). Ψαχνουμε για κλειδια, παπαλα, μας μπαινουν εννοιες οτι τοχει κλεμενο αλλα δεν εχει φατσα κλεφτρονιου. Συνεχιζουμε και σε καποιο σημειο στην κατηφορα φοβαται να στριψει ο πιτσιρικας, παταει φρενο και παρτον κατω, με το Vara να τον σερνει! Τον σηκωνουμε, του ξεστραβωνουμε το τιμονι, μαζευουμε απο κατω ενα φλας που εχει φυγει/σπασει και συνεχιζουμε μεχρι το Kemer λιγο πιο κατω οπου μας ειπε οτι μενει.




Εκει τον αφηνουμε και μου μπαινουν παλι σκεψεις να μεινουμε εκει καθως δειχνει να ειναι ενα υπεροχο σχετικα κυριλε θερετρο. Η ωρα ειναι πια σχεδον δεκα και μιση και ειμαστε αφαγοι και κουρασμενοι καθως εχουμε κανει παρα πολλα χιλιομετρα. Παρ’ολα αυτα, δαγκωνουμε τα χειλια μας και ξεκιναμε παλι. Ο Λευτερης μπροστα δινει ενα πολυ γρηγορο ρυθμο, πολυ παραπανω απ’οτι ενδεικνυται καθως ειναι και νυχτα, αλλα εμεις στριβουμε ξυνοντας. Φτανουμε στο Cirali και τρωμε φοβερη ηττα: κατασταση φτηνο-καμπινγκ και το κερασακι, ο Barry τοχει δωσει το τελευταιο μπαγκαλοου παρα το τηλεφωνημα της Liz “επειδη ειχε παει αργα και δεν ειχαμε φανει”.

Σκεφτομαστε να φαμε εκει και να εκτιμησουμε την κατασταση, ειναι πια σχεδον 11:30μμ. Καθομαστε σε ενα εστιατοριο αλλα μας λενε οτι εχουν κλεισει πια την ψησταρια. Ανακαλουμε τις μπυρες που παραγγειλαμε με το που καθησαμε και αποφασιζουμε να γυρισουμε στο classy Kemer με την ελπιδα να βρουμε κατι. Ταχουμε παρει στο κρανιο και επειδη βλεπω τον Λευτερη να γυαλιζει το ματι του, τον πιανω και του λεω “Κοιτα να δεις, ειναι αργα, ειμαστε κουρασμενοι, ο δρομος ειναι πολυ στριφτερος και εχει νερα σε καποια σημεια, ας παμε σβελτα αλλα λογικα, τωρα ετσι κι’αλλιως ειμαστε αργοπορημενοι, ας τη βγαλουμε τελικα και σε κανενα παγκακι”. Ε λοιπον, αυτος μαλλον ακουσε τα εξης: “Κοιτα φιλε, μεχρι τωρα ξυσαμε μονο αυτια σημερα, δε λεει καθολου, τωρα μεσα στη νυχτα πρεπει να ξυσουμε ΚΑΙ τυμπανα, κανονισε!” Η διαδρομη Cirali-Kemer εγινε με απιστευτο ρυθμο μεσα στη νυχτα, να βρισκουμε πλαγιασμενοι ολα κατω νερο σε στροφες και να διωχνουν τα μηχανακια σταδιακα, τατ-τατ-τατ, κολαση  :o  :o  Τελικα φτασαμε στο Kemer με την αδρεναλινη στα υψη λιγο μετα τα μεσανυχτα.

Εκει αποφασισαμε να φαμε πρωτα καθως σταμπαραμε εξαισιο εστιατοριο που θα κραταγε την ψησταρια ανοιχτη μεχρι τις 12:30. Το κεμπαπ που φαγαμε εκει ητανε με διαφορα το καλυτερο του ταξιδιου, η δε σαλατα με ολων των ειδων τα μυρωδικα πραγματικα απαιχτη.






Για τελευταιο εμεινε το θεμα ανευρεσης ξενοδοχειου στις 1:30 τη νυχτα. Αφου φαγαμε πορτα στα πρωτα δυο (“sorry, we are completely full sir”) ενας τυπος στο δευτερο μας εστειλε σε καποιο που “μπορει να εχει”. Το ξενοδοχειο δεν ητανε ασχημο αλλα γεματο Ουκρανους και Ρωσους και κανανε κα φασαρια πινοντας βοτκες διπλα στην πισινα. Το χειροτερο ομως ητανε οτι ο ρεσεπτιονιστας ειχε IQ ραδικιου, κοντεψαμε να πιαστουμε στα χερια μαζι του λογω της απυθμενης βλακειας του. Αφου ηπιαμε απο ενα ποτο, πεσαμε για υπνο σχεδον στις 2:30 με μια φοβερη ζεστη και υγρασια και το αρκουδισιον να προσπαθει αλλα να μην.. Συνολικα χιλιομετρα ημερας 680 με ανεφοδιασμους σε Yukari Harman και Ατταλεια.


" the PouroDuro spirit "


Offline georgetrips

  • Rossi και πάνω !
  • *****
    • Posts: 533
    • www.georgetrips.gr
Reply #34 on: Παρασκευή 07 Οκτώβριος 2016, 08:53:11 πμ
  George , Leon...για ποτε λετε να συνεχισετε την αφηγηση και να το τελειωσετε επιτελους  ???
 ;) ;) ;) ;) ;) ;) ;) ;) ;) ;) ;) ;)     ...τελη του 2018  ??? xaxa   :P :P :P :P :P :P :P :P :P :P :P
 Ωραιες περιγραφες απο κατι που μας κραταει Ζωντανους ......τα ταξιδια !!! 

....ελα ,παμε & την συνεχεια ....  Καλημερα σας !   ;) ;) ;) ;) ;) ;) ;) ;) ;) ;)
« Last Edit: Παρασκευή 07 Οκτώβριος 2016, 08:58:04 πμ by georgetrips »



Offline XLGeorge

  • Rossi και πάνω !
  • *****
    • Posts: 2452
  • XLV650, CRF1000
Reply #35 on: Παρασκευή 07 Οκτώβριος 2016, 09:28:28 πμ
Φιλε, μακρινε ταξιδευτη και συνονοματε George, ενα επεισοδιο εχει μεινει ακομη (μερες 6 & 7, Attalya to Cesme) και θ'ανεβει πριν το σ/κ  ;)

Συνεβησαν τοσα πολλα τον τελευταιο χρονο, ιδιως στον εκλεκτο συνταξιδιωτη μου Λευτερη-Leon, οποτε πηγε πολυ πισω. Αλλα θα τελειωσει συντομα, θελω να το στειλω και σε φιλους εξω απο τα μοτοσυκλετιστικα δρωμενα που με ρωτανε ακομη..


" the PouroDuro spirit "


Offline Diamantis

  • Μέλος HTC
  • Rossi και πάνω !
  • ***
    • Posts: 1085
  • Diamonds are forever
Reply #36 on: Παρασκευή 07 Οκτώβριος 2016, 09:39:13 πμ
Φιλε, μακρινε ταξιδευτη και συνονοματε George, ενα επεισοδιο εχει μεινει ακομη (μερες 6 & 7, Attalya to Cesme) και θ'ανεβει πριν το σ/κ  ;)

Συνεβησαν τοσα πολλα τον τελευταιο χρονο, ιδιως στον εκλεκτο συνταξιδιωτη μου Λευτερη-Leon, οποτε πηγε πολυ πισω. Αλλα θα τελειωσει συντομα, θελω να το στειλω και σε φιλους εξω απο τα μοτοσυκλετιστικα δρωμενα που με ρωτανε ακομη..
Με την ησυχία σου Γιώργο.Ταξίδεψέ μας,μέσα από τις αφηγήσεις και τις φωτογραφίες του ταξιδιωτικού σας.


Diamonds are forever


Offline XLGeorge

  • Rossi και πάνω !
  • *****
    • Posts: 2452
  • XLV650, CRF1000
Reply #37 on: Σάββατο 08 Οκτώβριος 2016, 11:04:24 πμ
Το αλλο πρωι λεμε να κανουμε ενα πρωινο μπανιο στην παραλια του Kemer σχετικα νωρις, πριν απο τα μιλιουνια των Ουκρανων και Ρωσων τουριστων. Αμ δε, η εικονα της παραλιας στις 9 το πρωι θυμιζει μεσημερι στη Βουλιαγμενη! Εχει ολων των ειδων τα κορμια, απο θωρηκτα Ποτεμκιν μεχρι καλιγραμμα σχηματα. Και ενα ιστιοφορο κανει βολτα κοσμο με εισιτηριο κοντα στην ακτη παιζοντας μουσικη στη διαπασων. Δεδομενης της καταστασης, ριχνουμε μια γρηγορη βουτια και την κανουμε τρεχοντας.






Παμε στο ξενοδοχειο, “κουμπωνουμε και φευγουμε” καθως εχουμε χιλιομετρα να κανουμε. Καθως ειμαστε φρεσκοι και ξεκουραστοι, δεν ειναι δυνατον να παμε ηρεμα καθως ο παραλιακος δρομος απο Kemer προς Fethiye εχει απιστευτα στροφιλικια και πολυ καλη ασφαλτο 8)  Μπαινω μπροστα και του δινω και καταλαβαινει με τον Λευτερη να ακολουθει κατα ποδας. Παμε ετσι για καμια ωρα μεχρι που φτανουμε σε ενα σημειο με θεα κατεβαινοντας απο κατι λοφους, με την Ελληνικη νησο Μεγιστη απεναντι.

Σταματαμε να παρουμε μια ανασα “ζαλισμενοι” απο τα συνεχη στροφιλικια. Φυσικα τα λαστιχα ειναι τελειωμενα απο ακρη σε ακρη.










Η Μεγιστη φαινεται τοσο κοντα απεναντι στην ακτη και αρκετα μακρια απο την Ροδο που ειναι το κοντινοτερο Ελληνικο νησι.






Απο κει και περα το εδαφος διπλα στη θαλασσα γινεται περισοτερο πεδινο και οχι λοφωδες οπως μεχρι εκεινο το σημειο και υπαρχουν πολλες καλιεργειες με θερμοκηπια. Εχει αρχισει επισης και κανει φοβερη ζεστη (37’C) και σταματαμε για χυμους και βενζινη πανω απο το παραλιακο θερετρο Kalkan (που σημαινει “ασπιδα” στα Τουρκικα, υπαρχει και το Ελληνικο επιθετο Καλκάνης). Στο βενζιναδικο πετυχαινουμε τον Askinay Tomanbay που οδηγει ενα Triumph Explorer 1200 και εχει μια πανσιον στο Kalkan.






Πιανουμε κουβεντα και μας προτεινει να μεινουμε εκει, κατι που θα καναμε αν δεν ειχαμε πολλα χιλιομετρα να διανυσουμε στο δρομο της επιστροφης για Τσεσμε. Του λεμε το προγραμμα μας και μας προτεινει να μεινουμε στην Akyaka, αποφευγοντας το κοσμοπολιτικο Fethiye το οποιο σκεφτομαστε και κοβοντας την αποσταση απο Kemer μεχρι Cesme περιπου στη μεση. Τον ευχαριστουμε και φευγουμε, την επομενη φορα που θα ειμαστε στην περιοχη θα μεινουμε στην πανσιον του στο Kalkan καθως μας υποσχεθηκε ωραιες μοτο-διαδρομες στην περιοχη (το 2013 ειχε ερθει Ελλαδα με το Explorer του).






Συνεχιζουμε κανοντας χιλιομετρα και τελικα γυρω στις 8μμ φτανουμε στην Akyaka που ειναι μετα τη χερσονησο του Marmaris και απεναντι απο την Κω. Η μικρη αυτη παραλιακη πολη τα σπαει, με ποταμι που χυνεται στην θαλασσα και ειναι πανεμορφη αλλα λογω εποχης (μεσα Αυγουστου) ψαχνουμε και ξαναψαχνουμε και δεν μπορουμε να βρουμε τιποτα. Τελικα αφου εχουμε γυρισει ολα τα ξενοδοχεια/πανσιον της πολης, καποια απο τα οποια ειναι απιστευτα και σχετικα ακριβα, εχουμε αρχισει να απελπιζομαστε. Θυμαμαι ενα ξενοδοχειο στο οποιο δεν πηγαμε και παμε και εκει, ετσι μηπως και εχει κατι αν και δεν το πιστευουμε. Και ευτυχως υπαρχει ενα τελευταιο πολυ ομορφο δωματιο με μπαλκονι και θεα αλλα ο Λευτερακης θελει να κανει παζαρια στον ξενοδοχο για καλυτερη τιμη. Ειναι η κλασικη ανατολιτικη παραδοση αλλα εκει δεν μας παιρνει οποτε δεχομαστε την τιμη, που ειναι ok, και τελικα βρισκουμε καταλυμα. Και το ονομα του ξενοδοχειου αυτου ..Huzur Han, δηλ. Πανδοχειο του Χουζουριου! Μετα απο ενα πολυ ωραιο δειπνο στην τουριστικη αλλα πανεμορφη Akyaka, πεφτουμε ξεροι.






Χιλιομετρα ημερας 400, τα περισοτερα σε στριφτερους δρομους, με ανεφοδιασμο στο Kalkan.

Το επομενο πρωι χουζουρευουμε λιγο για να τιμησουμε το ονομα του ξενοδοχειου καθως απομενουν μονο 400χμ μεχρι τον Τσεσμε, τρωμε ενα πολυ ωραιο πρωινο και ..”κουμπωνουμε και φευγουμε” κατα Λευτερη. Κανει και παλι αρκετη ζεστη, περναμε την Mugla και κατευθυνομαστε προς Αϊδινιο/Aydin αλλα σταματαμε στο Cine για τον τελευταιο ανεφοδιασμο.








Γυρω στις 4μμ φτανουμε τελικα στο πολυ ομορφο Τσεσμε και εχουμε καποιες ωρες να χαζεψουμε καθως το πλοιο της επιστροφης στη Χιο φευγει στις 8μμ. Θα μπορουσαμε να παμε και για μπανιο αλλα προτιμουμε να επισκεφτουμε το πολυ ομορφο καστρο και να περπατησουμε στην πολη για ψωνια και καφε/παγωτο.








Γυρω στις 6μμ παμε στο λιμανι καθως εχει καποια διαδικασια που παιρνει ωρα. Εκει βρισκουμε και τον Francesco τον Ιταλο που γυρναει με το XTZ Tenere απο ενα μεγαλο ταξιδι σε Βαλκανια και Τουρκια. Μου κανει εντυπωση που βλεπω το μηχανακι του με ταλαιπωρημενα Continental TKC80 και του λεω “Ρε Francesco, εχεις που εχεις τους κραδασμους του μονοκυλινδρου, αφου ταξιδευεις απο ασφαλτο γιατι φορας και χωματινα λαστιχα?” και μου απανταει “Ασε, μην το ανοιγεις αυτο το θεμα, ειναι πονεμενη ιστορια”!




Ας πιουμε και ενα τελευταιο χυμο απ’αυτους τους φοβερους που βρισκει κανεις σε κουτακια στην Τουρκια.




Τελος ταξιδιου λοιπον με τα μηχανακια ετοιμα να επιβιβαστουν στο πλοιο της Erturk Lines, δυστυχως ολα τα παραμυθια εχουν ενα τελος αλλα ειμαστε ευτυχισμενοι που μπορεσαμε και ζησαμε το παραμυθι του ταξιδιου μας στην Ανατολια.



Χιλιομετρα ημερας 400 με ανεφοδιασμο στο Cine, συνολικα χιλιομετρα ταξιδιου 3000 σε 6 μερες (μεσος ορος 500χμ ανα ημερα), μεση καταναλωση Τρανσαλπ 5.6λτ/100χμ, μεση καταναλωση Vara 5.8lt/100xm.
« Last Edit: Σάββατο 08 Οκτώβριος 2016, 11:16:43 πμ by XLGeorge »


" the PouroDuro spirit "


Offline XLGeorge

  • Rossi και πάνω !
  • *****
    • Posts: 2452
  • XLV650, CRF1000
Reply #38 on: Σάββατο 08 Οκτώβριος 2016, 11:08:11 πμ
Ητανε λοιπον τελικα ενα υπεροχο ταξιδι, τελειωνω ξαναγραφοντας αυτο που εγραψα στο αρχικο μου ποστ στο θεμα: Τελικα αυτο το ταξιδι στην Τουρκια υπηρξε πολυ ανωτερο των αρχικων προσδοκιων μας και θα συνιστουσαμε κατι παρομοιο σε οποιονδηποτε, εννοειται με μηχανη, εχοντας ανοιχτο μυαλο και επιζητωντας την πραγματικη επαφη με τους ντοπιους.

Και αφιερωνω αυτο το ταξιδι στον εξαιρετικο φιλο και συνοδοιπορο Λευτερη-Leon, Λευτερακη ευχομαι και παλι συντομα σε δυο ροδες και να παμε με τις μελουσες Αφρικανες και παλι στα βαθη της Ανατολιας  8)





Γεια σας παιδες και thanks for reading!


" the PouroDuro spirit "


Offline γκ

  • Hailwood, Agostini, Roberts,
  • Rossi και πάνω !
  • *****
    • Posts: 2744
  • TA 600 for ever, τρελαμένος με το τετρακύλινδρο
Reply #39 on: Δευτέρα 10 Οκτώβριος 2016, 07:54:09 πμ
Μπράβο γκαζοταξιδιώτες!!!
Και ανατολικώτερα με το καλό.
Η Τουρκία δυστυχώς δεν είναι ασφαλής χώρα πλέον, μήπως πρέπει να ψάξουμε καμμιά καβάτζα μέσω Ρωσσίας αναζητώντας την Ανατολή;


Μη βάζετε δύναμη, χρησιμοποιήστε σφυρί.
Εάν το πρόβλημα δεν λυθεί, χρησιμοποιήστε βαρύτερο σφυρί.
Αν παρόλα αυτά το πρόβλημα επιμένει, εεε τότε θα είναι ηλεκτρολογικό!


Offline georgetrips

  • Rossi και πάνω !
  • *****
    • Posts: 533
    • www.georgetrips.gr
Reply #40 on: Δευτέρα 10 Οκτώβριος 2016, 10:04:35 πμ
Ωραιο ταξιδι !  Μπραβο και παλι !   :eusa_clap: :eusa_clap: :eusa_clap: :eusa_clap: :eusa_clap:
   Την ιδια αποψη με σενα φιλε George & Λευτερη ,εχω με σας ....δηλ .
.... ''επιβαλεται'' ταξιδι στην γειτονικη χωρα & ιδιαιτερα -προσθετω εγω- ενα περασμα τουλαχιστον απο Κωσταντινουπολη & Αγια Σοφια ,φυσικα.
Δεν δινουμε ''λεφτα στους Τουρκους'' που λενε μερικοι ...''Πλουτιζουμε'' εμεις ,με αυτα που βλεπουμε & ζουμε .
Θα εκλπαγειτε οσοι πατε ,με την φιλικη αντιμετωπιση που δειχνουν οι γειτονες στο ακουσμα οτι ειμαστε Ελληνες και ταξιδευουμε εκει !
Και γω θελω να ξαναπαω προς τα κει στο μελλον αν και αυτη η κριση μας εχει τσακιση στην κυριολεξια .

              Πολλες Καλημερες σε ολους !     8) 8) 8) 8) 8) 8) 8)



Offline XLGeorge

  • Rossi και πάνω !
  • *****
    • Posts: 2452
  • XLV650, CRF1000
Reply #41 on: Τετάρτη 10 Νοέμβριος 2021, 22:26:09 μμ
Τωρα που τα ταξιδιωτικα ειναι προσβασιμα και απο guests, ανανεωνω αυτο το παλιο ταξιδιωτικο με διαδρομες καθως μου τις ζητησε ενας φιλος που σχεδιαζει να παει Καππαδοκια το 2022.

Day 1: (Chios-)Cesme - Ancient City of Teos - Seferihisar - Pamukkale
https://tinyurl.com/3smm7enf

Day 2: Pamukkale-Konya
https://tinyurl.com/uxj4x4rk

Day 3: Konya-Goreme
https://tinyurl.com/4mj229kx

Day 4: Goreme-Goreme
https://tinyurl.com/vdnzwtnv

Day 5: Goreme-Antalya-Kemer
https://tinyurl.com/yusanzjj

Day 6: Kemer-Akyaka
https://tinyurl.com/5d7v96w8

Day 7: Akyaka-Cesme(-Chios)
https://tinyurl.com/zyj6yf94


" the PouroDuro spirit "