4. Πέρασα φίλερ όλες τις βαλβίδες και ήταν μια χαρά. Δεν το είχα ξανακάνει και ζήτησα τη βοήθεια του συνεργείου που μου έκανε τα αλυσιδογράναζα και τα ορινγκ. Του ζήτησα να μου πεί εάν το μετράω σωστά και να με βοηθήσει εάν κάνω κάπου λάθος ή μπερδευτώ. Φυσικά του πλήρωσα το χρόνο που τον απασχόλησα για να νιώθω ΟΚ απέναντί του. Δεν είναι κάτι τραγικό, αλλά το να τις φτάσω ήταν πολύ χρονοβόρο.
Ε αφού πέρασες τροχάδην τις βαλβίδες, θα μου επιτρέψεις να προσθέσω δυο λόγια και φωτογραφίες.
Ας αρχίσομε από τα ευχάριστα.
1. Η ρύθμιση βαλβίδων στο ΤΑ σπανίως χρειάζεται. Στις 45.000 χλμ τα δικά μου αφτιά δεν άκουγαν να χρειάζεται τίποτα και όντως το φίλερ έδειξε λίιιιγο ανοιχτές τις εισαγωγής του πίσω και την εξαγωγής του εμπρός κυλίνδρου. Με ζόρι έμπαινε το 0,15. Η Χόντα στο 600 δίνει 0,10 για όλες και δεν ψειρίζει τη μαϊμού με εισαγωγής, εξαγωγής 0,13 ή 0,18 όπως στο 650.
2. Το φίλερ είναι φτηνό εργαλείο.
Και μαθαίνεται εύκολα.
Πιό δύσκολο είναι να βρεις το Ανω Νεκρό Σημείο (ΑΝΣ) της συμπίεσης με τα σημάδια που έχει η Χόντα, παρά τα φακιρικά με το τετράγωνο κεφαλάκι της βίδας και το ομόκεντρο κόντρα παξιμάδι. Με 3, 4 φορές θα αποκτήσετε και την αίσθηση του διάκενου με την αφή και το παίξιμο του κοκορακιού με το χέρι! Παρά του ότι δεν υπάρχει χώρος και ορατότητα η δουλειά είναι εύκολη, γιατί η βίδα κάθεται στα αυγά της και σχεδόν δεν χρειάζεται συγκράτηση όταν σφίγγομε το παξιμάδι. Τη συγκράτηση της βίδας με το τετράγωνο κεφαλάκι την έκανα με το χειρότερο τρόπο, με πένσα, είναι πολύ καλύτερα με μυτοτσίμπηδο ή λοξό μυτοτσίμπιδο. Υπάρχουν και εργαλεία που εφαρμόζουν ταυτόχρονα στο τετραγωνάκι και στο παξιμάδι, αλλά μάλλον αποκλείεται να χωράνε. Αν υπάρχει εργαλείο της Χόντα θα είναι πανάκριβο άρα ασύμφορο για μια δουλειά που χρειάζεται σπάνια και γίνεται ακόμα και με πένσα. Χρειάζεται και πολύγωνο για το παξιμάδι.
Αν κάνετε λάθος στο σφίξιμο, το λάθος θα είναι το πολύ για τον πιό ατζαμή κανένα δέκατο. Το σημαντικό είναι να μη αρχίσετε να ρυθμίζετε και το έμβολο του κυλίνδρου είναι σε λάθος σημείο. Πρέπει είπαμε το έμβολο του προς ρύθμιση κυλίνδρου να είναι στο ΑΝΣ της συμπίεσης. Η Χόντα μας δείχνει τα σημάδια στο στρόφαλο από την μικρή τρύπα που κλείνει η μικρή τάπα άλεν και περιστρέφομε το στρόφαλο με καρυδάκι που μπαίνει από τη μεγάλη τρύπα που κλείνει η μεγάλη άλεν τάπα. Για να είσαστε απόλυτα σίγουροι, όταν δείτε να κινούνται ταυτόχρονα η βαλβίδα εξαγωγής (κλείνει) με τις βαλβίδες εισαγωγής (ανοίγουν) λέγεται παλάτζο των βαλβίδων, είσαστε στο ΑΝΣ της εξαγωγής εισαγωγής. Μία στροφή ακόμα στο στρόφαλο και βρισκόσαστε στο επιθυμητό ΑΝΣ. Το ΑΝΣ της συμπίεσης.
Τρύπες και τάπες βρίσκονται αριστερά και δεν σηνάντησα πρόβλημα στο βίδωσε ξεβίδωσε των ταπών, άρα τα προβλήματα κλωτσήματα των εν λόγο ταπών που έχουν αναφερθεί θα οφείλονται σε ματσολιά!
Πάμε και στα αρνητικά: Έχοντας πριν το ΤΑ μοτοσυκλέτες που ρυθμίζονταν οι βαλβίδες χωρίς να βγάλεις το ρεζερβουάρ, υπέστην ένα πολιτιστικό σοκ. Έλεος ρε Χόντα, θα δείτε και στις φωτογραφίες και μάλιστα η προηγούμενη ρύθμιση που έκανα ήταν σε CX με τον εγκάρσιο V όπου αν αφαιρέσεις με δύο βίδες το μοναδικό καπάκι του κυλίνδρου, η ΤΑ έχει δύο ανά κύλινδρο, δεν υπάρχει τίποτα να σε εμποδίσει με το ρεζερβουάρ στη θέση του εννοείται.
Η εξαγωγής του πίσω κυλίνδρου. Ευκολάκι. Αν βάλεις το φίλερ μέσα στον παπά, έχεις άπλετο χώρο. Τα καρμπυρατέρ δεν τα έβγαλα. Πίσω από το καρμπυρατέρ φαίνονται και οι εισαγωγής του πίσω κυλίνδρου.
Και οι εισαγωγής του πίσω από πλάγια. Και αυτές παλεύοντα.