Και μια και μιλαμε για τη φωτια στη Χιο, ακουστε την επομενη ιστορια που θυμιζει αμερικανικο φιλμ δρασης.
Η Κυριακη 19 Αυγουστου - η δευτερη μερα της φωτιας - ητανε η τελευταια μερα μας στο νησι και δεν ειχαμε βγαλει φωτογραφιες απο το Πυργι και τα Μεστα τα οποια ειχαμε επισκεφτει τις προηγουμενες μερες. Αν και η φωτια πλησιαζε, πηγαμε το μεσημερακι στο Πυργι (thanks Leon για την "εκ των εσω" ξεναγηση) και μετα πηγαμε Μεστα. Στην επιστροφη ομως ο δρομος κοντα στους Ολυμπους ειχε κλεισει καθως η φωτια ητανε μια ανασα απο τον δρομο τον οποιο τελικα δυστυχως περασε νοτια
Μετα απο μια συντομη κουβεντα με τους αστυνομικους και παρακαλια να μας αφησουν με δικη μας ευθυνη δεν εγινε τιποτα
Γυρνωντας πισω καποιος ντοπιος μας υπεδειξε εναλλακτικη διαδρομη απο νοτιο χωματοδρομο απο τον οποιο βγηκαμε Πυργι και τελικα φτασαμε στη βαση μας στην Κωμη περνωντας μεσα απο πυκνους καπνους καθως η φωτια πλησιαζε. Εκει μετα απο λιγο μαθαμε οτι η φωτια περασε νοτια και οτι ολοι οι δρομοι δυτικα ειχανε αποκοπει. Θεωτησαμε τους εαυτους μας τυχερους που φευγαμε απο Χιο - ειχαμε πλοιο στις 10μμ - καθως ο παραλιακος ανατολικος δρομος απο Λιλικα ητανε ανοιχτος.
Μετα απο το τελευταιο μπανιο στην Κωμη παρεα με τα ελικοπτερα που επαιρναν νερο, φορτωσαμε και φυγαμε καθως η φωτια ειχε περασει τα Αρμολια και ητανε κοντα στην Καλαμωτη δηλ. 3-4 χιλιομετρα απο μας
Φτασαμε στη Χωρα απο τον ανατολικο δρομο βλεποντας με απεραντη θλιψη τους καπνους και της φωτιες δυτικα μας και ψαξαμε το φοβερο ουζερι που μας ειχε παει ο Γιαννης (γκ) μια απο τις προηγουμενες μερες αλλα ητανε (ευτυχως) κλειστο. Αφου χαζεψαμε λιγο κανοντας κανα δυο βολτες και ψαχνοντας που να φαμε μου εκανε εντυπωση οτι ενω η ωρα ητανε 9:10 το πλοιο στο λιμανι δεν ητανε το Aqua Maria με το οποιο θα φευγαμε. Ρωτωντας καποιον τυπο στο λιμανι, καμπανακι και ΠΑΝΙΚΟΣ: το πλοιο μας εφευγε απο τον Λιμενα Μεστων που ειναι 30+ χιλιομετρα νοτιο-δυτικα και ειμαστε πια 45 λεπτα πριν την αναχωρηση με ολους τους δρομους δυτικα κλειστους λογω φωτιας
(Το λαθος εδω ειναι και δικο μας που δεν κοιταξαμε προσεκτικα τα εισιτηρια αλλα και της πρακτορισας στον Πειραια που δεν μας το ειχε πει καθαρα οταν τα ειχαμε βγαλει τον Ιουλιο).
Βρισκουμε το σχετικο πρακτορειο της Nel Lines στο λιμανι και η πρακτορισα παιρνει τηλ. Μεστα οπου μαθαινουμε οτι το πλοιο εινει εκει απο την Παρασκευη και θα φυγει στην ωρα του
Ζηταω να μιλησω με τον υπευθυνο και τον παρακαλω να καθυστερησει το πλοιο καθως το επομενο της ιδιας εταιριας ειναι την Τριτη το βραδυ (σε δυο μερες). Ο ανθρωπος μου λεει οτι δε γινεται "εκτος εαν σημαντικος αριθμος επιβατων δεν μπορεσουν ναρθουν στην ωρα τους λογω της φωτιας". Σ'αυτη την περιπτωση "η αναχωρηση μπορει να καθυστερησει 30-45' το πολυ". Αλλα με αποτρεπει να το προσπαθησω λογω του οτι οι δρομοι ειναι κλειστοι λογω της φωτιας και το επιχειρημα αδυνατο σε τοσο λιγο χρονο. Εγω του λεω οτι θα το προσπαθησω και θα περασω μεσα απο τα μπλοκα των αστυνομικων αν υπαρχουν
Ο τυπος κουφαινεται, μου φωναζει "να μην παρω ρισκο και να προσεχω!!!" οταν και του κλεινω το τηλεφωνο και πηδαω στη μηχανη.
Εδω αρχιζει η δραση. Ο χρονος για να βγω απο την πολη της Χιου μεσω Καμπου μου φαινεται ατελειωτος αλλα μετα οδηγω αερα-πατερα μεσα στη νυχτα πηγαινοντας συνεχεια προς το πυρινο μετωπο
Μετα απο καποιο σημειο οι λοφοι αριστερα-δεξια ειναι γεματοι αποκαϊδια που σιγοκαινε μεσα στη νυχτα κανοντας το τοπιο που περναμε απλα τρομακτικο!
Μερικα χιλομετρα πριν τα Αρμολια βλεπουμε το μετωπο της φωτιας που καει τα παντα ακριβως διπλα στο δρομο με τους αντρες της πυροσβεσης και πολλους ντοπιους με μαντηλια στο στομα/μυτη και προσωπα αλειμενα με nivea να προσπαθουν να την περιορισουν. Ευτυχως η αστυνομια ειναι πια ανυπαρκτη μεσα στη νυχτα και περναω αναμεσα απο τις γραμμες των εκπληκτων πυροσβεστων μεσα σε πυκνους καπνους, με τις φλογες σχεδον να γλειφουν το Transalp και την Κριστιν να ουρλιαζει απο πισω "σταματα / θα πεθανουμε απο ασφυξια / γυρνα πισω". Αφου περναω το πρωτο μετωπο και φτανω στα Αρμολια, τα πραγματα γινονται πιο δυσκολα μετα το Πυργι προς τους Ολυμπους εκει που με ειχανε σταματησει το απογευμα. Τα παντα καιγονται για πολυ μεγαλυτερη εκταση ακριβως διπλα στο δρομο και νοιωθω πια τη ζεστη της φωτιας. Περναω και παλι απο "την γραμμη του πυρος" με την Κριστιν να ουρλιαζει παλι απο πισω και με τους πυροσβεστες να κοιτανε εκπληκτοι ενα καρα-φορτωμενο ΤΑ που περναει το πυρινο μετωπο μεσα στους καπνους και τις φλογες. (Εκει νομιζω οτι ητανε και ο Λευτερης και εσβηνε εκεινο το βραδυ
)
Μετα απο κει και με τη μυρωδια του καπνου πανταχου παρουσα ειχε απλα οδηγηση στο οριο. Φτασαμε στο Λιμενα Μεστων ακριβως στις 10:14 και το πλοιο εφυγε στις 10:15 καθως περιμενε εμας
Ο τυπος που ειχα μιλησει στο τηλεφωνο ητανε εκει και μου ειπε "δεν πιστευα οτι θαφτανες αλλα θα καθυστερουσαμε το πλοιο μεχρι της 10:30 μετα το τηλεφωνημα σου". Απιστευτη εμπειρια εκεινο το βραδυ με το περασμα του πυρινου μετωπου και την αδρεναλινη στο οριο. Μπραβο και παλι σε ολους εκεινους που βοηθησανε στην κατασβεση της φωτιας
και, οπως ξαναεγραψα, ειμαι σιγουρος οτι το πανεμορφο νησι θα γινει και παλι συντομα καταπρασινο
