Αυτό που με παραξένεψε ήταν οτι με την βενζίνη που έπεσε στο δικό μου διαφορικό που υπ' όψιν είναι βαμμένο με χρώμα διπλής επίστρωσης (ακρυλικό χρώμα+λούστρο) αλλά σε σπρέυ , φούσκωσε σε μερικά σημεία το λούστρο.
Ακόμα κ όταν στέγνωσε το λουστρο εδειχνε κιτρινισμένο σαν κηλίδα. Κακό αυτό, αν και όταν αγόρασα τα χρώματα με βεβαίωσε οτι θα είχε την ίδια αντοχή με το πιστόλι.
Ετσι αναγκάστηκα να βγάλω το επιπλέον χρώμα με διαλυτικό.
Αυτό που παρατήρησα ήταν ότι δεν είχα ασταρώσει την επιφάνεια παρα μόνον σε ένα σημείο που είχε ζημιά.
Αυτό όμως θα είχε να κάνει με το ξεφλούδισμα του χρώματος κ όχι του λούστρου. Κρίμα αφού αναγκάστηκα να το φέρω στην αρχική του κατάσταση:
Βέβαια έτσι η αλλιώς θα το έτριβα απο την αρχή για να γίνει ίδιο χρώμα με το ψαλίδι.
Αυτή τη φορά δεν δίνω 14 ευρώ για χρώμα σε σπρέυ κ 5 για ενα λούστρο.
Θα δώσω 4 ευρώ για ενα μπουκάλι σπρέυ αυτογυάλιστο.
Ισως φτάνει ως εδώ το τρίψιμο και είναι ώρα για στάρωμα και τρίψιμο με τα ντουκόχαρτα αρχίζοντας απο 400 σε 600 - 800 και τελική 1000αρι.
Ακόμα τρέμει το χέρι μου
Τελικά οι συρματόβουρτσες κάνανε δουλειά.
Ο χρωματοπώλης πρότεινε, αστάρωμα και τρίψιμο με 800 κ 1000αρι.
Γλύτωσα το 600αρι , κάτι είναι κ αυτό.
Του είπα για το δικό μου διαφορικό που η βενζίνη του διέβρωσε το λούστρο κ μου είπε οτι ο σκληρυντής που μπαίνει στο σπρέυ δεν είναι σαν αυτόν του πιστολιού.
Δλδ είναι φτιαγμένος να σκληραίνει/στεγνώνει το χρώμα αφού ψεκαστεί εκτός σπρέυ.
Ετσι διατηρείται το χρώμα στο σπρέυ για μεγαλο διάστημα, αυτό είναι καλό επειδή το αποθηκεύουμε αλλά κακό επειδή έχουμε την ίδια ποιότητα/απόχρωση χρώματος αλλά δεν έχουμε την ίδια αντοχή .
Αλλα μου είχε πεί αρχικά ο φ..
της ...
Μπορεί όμως αν θέλω να μου φτιάξει χρώμα σε σπρευ με σκληρυντή πιστολιού αλλά με διάρκεια ζωής 5-6 ώρες το πολύ.
Θα το σκεφτώ πολύ αν θα πάρω χρώμα σε σπρέυ, αφού έχω πιστόλι κ πιεστικό και αφού θα βάψω καπάκια κινητήρα , λεβιέδες, φρένα και ψαλίδι /διαφορικό λέω να δοκιμάσω σε χρώμα πιστολιού ....
Η θα παίξει ενα ξαδελφάκι φαναρτζής ....
Εριξα το πρώτο χέρι αστάρι. Το ατιμο το ψαλίδιον, εμεινε δύο μέρες αβαφο κ σκούριασε από τον ιδρώτα οταν το επιανα.
Αναγκαστικά το έτριψα με σφουγγάρι φανοποιού ...
το τι δουλειά κάνει αυτό το σφουγγάρι δεν λέγεται, τρίβει φανταστικά σε καμπύλες και σε σημεία που δεν φτάνει το ντουκόχαρτο, σε 20 λεπτά η σκουριά είχε φύγει.
Το ψαλίδιον κρεμάστηκε ...
... και το πρώτο χέρι αστάρι έπεσε ... ώστε να μην σκουριάσει άλλο μέχρι να λυθεί ο κινητήρας και να βαφούν όλα μαζί , καπάκια, ψαλίδι, διαφορικό, ποδόφρενο, λεβιές ταχυτήτων κλπ.
αν εξαιρέσουμε την ματ απόχρωση , θα μπορούσε απο το τόσο καλό τρίψιμο να μείνει ετσι
Αλλά θα τριφτεί, κ θα ασταρωθεί τουλάχιστον δύο φορές ακόμα.
Επεται συνέχεια .....
