Επειδή η τελευταία επίσημη οδηγία από μέλος του ΔΣ δεν έχει αλλάξει, σας παραθέτω την μία και μοναδική διαδρομή του φετινού ΦΡ, η οποία είναι μικτή, όπως έχει ζητηθεί. Η αρχική διαδρομή ήταν 250 άσφαλτο και 50χλμ χώμα (ενδέχεται και λιγότερα, οι ασφαλτοστρώσεις των νομαρχαίων να είναι καλά). Μετά από οδηγία ΔΣ, η άσφαλτος μειώθηκε στα 200χλμ περίπου + 50 χλμ το χώμα.
Μπορείτε να την παρακολουθήσετε στο χάρτη της Ανάβασης «Ευρυτανία» της σειράς Topo 100.
Πάμε λοιπόν:
Πρωί Σαββάτου, ξύπνημα πρώτο: γυρνάτε πλευρό σιχτιρίζοντας τον παπάρα που έβαλε ξυπνητήρι αξημέρωτα για να τρέχει στα όρη και τα βουνά.
Ξύπνημα δεύτερο: συνειδητοποιείτε ότι εσείς είστε ο παπάρας με το ξυπνητήρι. Αφήνετε πρωινή ηχηρή κλανιά για να ξυπνήσετε και το συγκάτοικο
. Πλένεστε και πάτε για πρωινή γυμναστική (κάντε διατάσεις να έχετε καλά ανοίγματα
). Μετά βουρ για πρωϊνό και για να γεμίσετε τις τσέπες του τζάκετ με κρουασάν, αυγά και λουκανικάκια για το δρόμο.
Πηγαίνοντας από τη σάλα πρωϊνού προς το δωμάτιο για το πρωινό χεσιματάκι, κάνετε στάση στο πάρκινγκ, αφενός για να αμολήσετε τις πιο ευωδιαστές και αφετέρου για να επιχειρήσετε να σαμποτάρετε τις μοτοσικλέτες των αντίπαλων ομάδων (πίπες μπουζί, μπανάνες στην εξάτμιση, τέτοια...)
Δωμάτιο, χεσιματάκι, πλύσιμο δοντιών, ντύσιμο και όξω στις μηχανές. Προσβάλλουμε τους συμπαίκτες μας με χοντροκομμένες ατάκες την ώρα που ζεσταίνουμε το μοτέρ.
Καβαλάμε και φεύγουμε.
Η διαδρομή:Φεύγουμε από Καστράκι με βόρεια κατεύθυνση για
Μπαμπαλιό. Μετά το Μπαμπαλιό και πριν την Ποδογορά στρίβουμε αριστερά για
Βαρετάδα και συνεχίζουμε έως να βγούμε στον εθνικό δρόμο Αμφιλοχίας-Άρτας όπου κάνουμε δεξιά (βόρεια) και συνεχίζουμε έως λίγο μετά το
Λουτρό.
Εδώ είναι το τελευταίο μέρος για βενζίνη για τα επόμενα 150χλμ. Λίγο μετά το Λουτρό λοιπόν (600μ) φεύγουμε δεξιά για
Ξηρολίβαδο. Πλέον ανηφορίζουμε στο άγνωστο και πανέμορφα δασωμένο βουνό, το Μακρυνόρος, προς τα χωριά
Πτελέα και Σταθά.
Λίγο πριν τον Σταθά στα αριστερά μας στρίβουμε σε χωματόδρομο, για το
πρώτο χωμάτινο κομμάτι 20 χιλιομέτρων σε δάσος από οξιές και καστανιές. Όπως θα δείτε στο χάρτη, στα 2,6χλμ από την άσφαλτο συναντάμε διασταύρωση και κάνουμε αριστερά. Μετά από ακόμα 8,8χλμ συναντάμε άλλη διασταύρωση που κάνουμε πάλι αριστερά και κατευθυνόμαστε στο χωριό
Δρομίτσα (εκεί θα υπάρχει ΦΩΣΗΕ που θα ανακοινωθεί), αφού περάσουμε μια δεξιά και μια αριστερή διασταύρωση (βλέπε χάρτη). Πισωγυρίζουμε από τη Δρομίτσα μέχρι τη διασταύρωση για Λαγού. Στη διασταύρωση αυτή κάνουμε αριστερά και κατεβαίνουμε το ρέμα μέχρι το χωριό
Λαγού, όπου βγαίνουμε πάλι άσφαλτο.
Από το χωριό Λαγού πάμε βόρεια για
Πατιόπουλο και στις επόμενες από το Πατιόπουλο διασταυρώσεις πάμε δεξιά και πάλι δεξιά, για τα χωριά
Πέτρα, Γιαννιώτι και Αγ. Παρασκευή (3 σπίτια όλα κι όλα). Μετά την Αγία Παρασκευή παίρνουμε το χωματόδρομο που ανηφορίζει στο βουνό στα δεξιά μας.
Α, πριν τον πάρουμε, μηδενίζουμε το χιλιομετρητή.
Αυτή είναι η δεύτερη χωμάτινη διαδρομή, 16χλμ, σε ορεινό τοπίο, αλλού με κωνοφόρα και αλλού αλπικό. Ο δρόμος ανηφορίζει για 3,3χλμ μέχρι ράχη στα 1300μ υψόμετρο όπου μπροστά μας βλέπουμε να απλώνονται τα
αλπικά λιβάδια του Γαυρόγου. Κατηφορίζουμε προς τα λιβάδια και μετά από αριστερή φουρκέτα κινούμαστε βορειοανατολικά, έχοντας στα αριστερά μας τις κορφές των Βουνών του Βάλτου και στα δεξιά μας τα λιβάδια. Μένουμε στον κεντρικό χωματόδρομο και στα 8-8,5χλμ, από την άσφαλτο που μηδενίσαμε, συναντάμε δεξιά καμπύλη στροφή του δρόμου με αριστερή διασταύρωση. Εκεί κάνουμε αριστερά, συνεχίζοντας να έχουμε τις πλαγιές στα αριστερά μας ως τα 9,5-10 χλμ περίπου (από το μηδενισμό στην άσφαλτο πάντα), όπου συναντάμε διασταύρωση και κάνουμε δεξιά (δυτικά) αφήνοντας τις πλαγιές των κορυφών πίσω μας. Μπαίνουμε σε δασωμένο κομμάτι και προοδευτικά κατηφορίζουμε προς το
δρόμο που ενώνει το Μεσόπυργο με τη Μεγαλόχαρη (στο χάρτη φαίνεται χωματόδρομος αλλά ο περισσότερος, αν όχι όλος, δεν είναι). Λίγο πριν βγούμε στον δρόμο αυτό, κατηφορίζουμε μερικές αλλεπάλληλες φουρκέτες και στα 17-17,5 χλμ περίπου βγαίνουμε στον κεντρικό Μεσόπυργου-Μεγαλόχαρης, σε σημείο περίπου 5,5 χλμ βόρεια από τον Μεσόπυργο.
Εκεί στρίβουμε δεξιά, προς
Μεσόπυργο και κατευθυνόμαστε νότια, έχοντας στα αριστερά μας τον Αχελώο. Στα 10χλμ από το Μεσόπυργο συναντάμε διασταύρωση όπου πάμε αριστερά, προς τον Αχελώο, για να περάσουμε απέναντι, από τη
γέφυρα του Αυλακίου.
Αυτό είναι και το
τρίτο και τελευταίο χωμάτινο κομμάτι της διαδρομής, 15χλμ (αν δεν έχει ασφαλτοστρωθεί κανά κομμάτι του). Με το που περνάμε τη γέφυρα κάνουμε δεξιά, κινούμενοι στις ανατολικές πλέον όχθες του Αχελώου, προς το χωριό
Νέο Αργύριο. Μέσα στο χωριό (ρωτάμε και καμιά γιαγιά αν μπερδευτούμε), στρίβουμε αριστερά ώστε να πάρουμε το δρόμο παράλληλα με το ρέμα του Ποτιστή με κατεύθυνση το χωριό
Ραπτόπουλο. Εκεί βγαίνουμε άσφαλτο.
Ο χάρτης δείχνει και βενζινάδικο εκεί, πάνω στην ώρα για τα Transalp, έχουμε κάνει καμιά 200άρα από το Καστράκι.
Από εδώ και πέρα χαλλλλαρά. Άσφαλτος έμεινε και σε πανέμορφο ορεινό δίκτυο. Από Ραπτόπουλο λοιπόν φεύγουμε σφαίρα νότια για Λιθοχώρι,
Γρανίτσα. Μετά τη Γρανίτσα στρίβουμε δεξιά μέσα στο
ρέμα του Γρανιτσιώτη, το απολαμβάνουμε και στην έξοδο του ρέματος συναντάμε διασταύρωση όπου κάνουμε αριστερά για
Βαλαώρα. Συνεχίζουμε όλο ευθεία και φτάνουμε στη
Γέφυρα Τατάρνας. Τη διασχίζουμε και περνάμε απέναντι. 3,6 χλμ από τη γέφυρα, κάνουμε δεξιά για
Τρίκλινο, Χαλκιόπουλο και Νέο Χαλκιόπουλο. Φτάνοντας στο τελευταίο στρίβουμε αριστερά (νότια) και πάμε την τελική ευθεία, σφαίρα για
Νέα Μαλεσιάδα, Μπαμπαλιό και Καστράκι. Συγχαρητήρια, τερματίσατε!
Βασική παρατήρηση: πάρτε χάρτη και μελετήστε οι αρχηγοί τη διαδρομή βλέποντάς τη παράλληλα
ΚΑΙ στο Google Earth. Για να έχετε αντίληψη της διαδρομής και του πεδίου, ώστε να μην μπερδευτείτε, ειδικά στις χωμάτινες διασταυρώσεις Ό,τι απορίες έχετε μου λέτε.
Όπως είπα η διαδρομή είναι μικτή, με περίπου 200χλμ άσφαλτο και 50χλμ χώμα. Αυτή μου ζητήθηκε και αυτή παραδίδω. Από εκεί και πέρα είναι στην ευχέρεια του ΔΣ να κόψει/ράψει κατά πως θέλει, μειώνοντας ή και εξαλείφοντας τα χωμάτινα κομμάτια (δεν είναι δύσκολο).
Όπως παλιά έτσι και τώρα τονίζω ότι οι χωματόδρομοι μπορεί να είναι από εύκολοι ως προβληματικοί, λόγω καιρού, κατολισθήσεων κλπ. Αυτή είναι άγνωστη παράμετρος. Επί ανυπέρβλητων εμποδίων αυτοσχεδιάζουμε και προσαρμοζόμαστε! Είπαμε, περιπέτεια!
Καλή επιτυχία σε όλους!