Όπως είπα ήδη δια ζώσης και επί τόπου στους διοργανωτές, πέρασα πάρα πολύ ωραία στην Πανελλήνια. Για πάρα πολλούς και σοβαρούς λόγους:
1) Μετά από αρκετό καιρό ξανακαβάλησα τη μηχανή μου και έγραψα αρκετά χιλιόμετρα
2) Γιατί είδα τα παλιά μου φιλαράκια και περάσαμε , όπως πάντα , φίνα και με πολύ γέλιο
3) Γιατί έκανα κάποιες επιτόπιες βόλτες που τις καταφχαριστήθηκα (6.30 το πρωί επίσκεψη στα Γιάννενα από την παλιά εθνική, μπουγάτσα και καφεδάκι στην όχθη της λίμνης, canyoning στον Αχέρωντα)
4) Γιατί συμμετείχα και σε μια πολύ πετυχημένη Πανελλήνια και στην επέτειο 20 χρόνων HTC
5) Γιατί έφαγα προβατίνα ακούγωντας φοβερό live ελληνικό ροκ
6) Τέλος γιατί , μετά από 18 χρόνια στο σύλλογο και δύο θητείες, κοιτάζοντας τα πολλά νέα πρόσωπα εντός και εκτός ΔΣ, ένιωσα για πρώτη φορά ανακούφιση και αγαλλίαση, ότι αυτό το "καραβάκι" είναι πλέον ασφαλές στα χέρια μια επόμενης γενιάς που θα το πάει παραπέρα για πολλά χρόνια ακόμα . Είναι υπέροχο συναίσθημα αυτό και σας ευχαριστώ όλους εσάς τους νέους (σε σώμα ή/και πνεύμα) που με κάνατε να νιώσω έτσι, και νομίζω μιλάω και εκ μέρους του Σώτου, του Παύλου, του Ευτύχη, του Κώστα Χατζ, του Κοντολιού, του Περισσάκη (και των συμβίων αυτών) και ένα σωρό άλλων φίλων από παλιά. Σας εύχομαι ο σύλλογος να σας δώσει ό, τι έδωσε σε εμάς (εμπειρίες, φιλίες, ταξίδια, γέλια, έναστρες βραδιές στα βουνά κλπ κλπ) και ακόμα περισσότερα.
Καλή αντάμωση να ξαναέχουμε
