ΜΕΡΟΣ ΠΡΩΤΟ: ΚΑΛΟΚΑΙΡΙΝΗ ΒΟΛΤΑ ΤΕΛΟΣ ΑΥΓΟΥΣΤΟΥΠρος το τελος του περασμενου καλοκαιριου και ενω ημαστε στην Ελατη Τρικαλων για το τελευταιο σκελος των διακοπων, ο "Τρικαλινος" πλεον Νικος238 προτεινει να παμε καμια βολτα με τις γυναικες. Εγω αντιπροτεινω μια βολτα στην περιοχη του Ασπροποταμου απο ομαλουτσικο χωμα - αυτη τουλαχιστο ητανε η αρχικη προθεση
- και ο Νικος συμφωνει
Την επομενη Κυριακη πρωι λοιπον σκαει μυτη στο σπιτι της Ελατης μαζι με την Ελλη, οντας ετοιμος για ψιλο-περιπετεια
Μετα το απαραιτητο καφεδακι, παιρνω κι'εγω την Κριστιν και ξεκιναμε δικαβαλοι για μια ολοημερη εκδρομη στην περιοχη του Ασπροποταμου
Ξεκιναμε με στοχο την κοιλαδα του Περτουλιου και κατοπιν τον δρομο για Χρυσομηλια και τελικα Παλιοχωρι απ'οπου θα πιασουμε τον χωματοδρομο ν'ανεβουμε ψηλα στη θεση Γκολεμι περνωντας κοντα απο την Τριγγια (2204μ) και να κατεβουμε απο την αλλη μερια στην Κρανια Ασπροποταμου.
Η αρχικη θεα στο ξεκινημα απο το μπαλκονι του σπιτιου με το βουνο απεναντι (δυτικα) της Ελατης και την κορυφη Μαυρολιθαρι.
Πρωτο σταματημα για μια φωτο στη θεση Τζατζα στα 1600μ πριν κατεβουμε απο την αλλη μερια στην κοιλαδα του Περτουλιου. Στην φωτο φαινεται το "φαραγγι" της Ελατης και στο βαθος το φαραγγι του Πορταϊκου με την πρωινη δροσια να αιωρειται πανω.
Επομενη σταση εχοντας μολις περασει τη Χρυσομηλια και ενω ετοιμαζομαστε να στριψουμε για Παλιοχωρι αντι να συνεχισουμε κατεβαινοντας προς Καλαμπακα. Στη φωτο η κοιλαδα του ποταμου που μαζευει ολα τα νερα απο τα ποταμια των χωριων της περιοχης (Γλυκομηλια, Παλιοχωρι, Κλεινοβος κλπ) πριν πεσει στον Πηνειο κοντα στην Καλαμπακα.
Εδω φαινεται το φαραγγι του Παλιοχωριτη ποταμου που θα παρουμε για ν'ανεβουμε απο χωμα στη θεση Γκολεμι στο κεντρο και δεξια. Λιγο πιο δεξια φαινεται η αρχη του ορεινου ογκου της Τριγγιας.
Η επομενη σταση μετα το χωμα πανω στη θεση Γκολεμι με τον τοπικο βοσκο με quad παρακαλω! Αφηστε που ο Νικος βρηκε ακρη για μοσχαρι κατ'ευθειαν απο παραγωγο και ανταλλαχτηκανε αριθμοι κινητων
Ελλη και Κριστιν, δειχνουν να το απολαμβανουν.
Στο κατεβασμα για Κρανια εχει σχετικα δυσκολο χωματοδρομο με πολυ πετρα, αγρια νεροφαγωματα κλπ και εχω μια μικρη εγνοια για το Νικο αλλα τα καταφερνει περιφημα!
Για επιβραβευση σταματαμε στου Ζουκη στον "περα μαχαλα" για καφε/αναψυκτικο.
Η επομενη σταση ειναι στο περιφημο μοναστηρι των Δολιανων με τους 13 τρουλους το οποιο αν και καηκε απο τους Γερμανους εχει ξαναφτιαχτει ακριβως οπως ητανε πριν την καταστροφη. Η Ηγουμενη (ερχεται αυθημερον απο τα Μετεωρα) διηγειται ακουραστα την ιστορια του και της δυσκολιες της επακριβους αναστηλωσης στους επισκεπτες.
Τα τρανσαλπακια μας με εκλεκτη παρεα (σουπερ τενερε, αφρικα) στον περιβολο του μοναστηριου. Περιτο να πω οτι βρηκαμε κατα τυχη και γνωστο απο Τρικαλα που ειχε μαζι του ενα κουτι κορνεδακια και μας προσεφερε
Το νερο απο την πετροχτιστη βρυση του μοναστηριου μετα το φοβερο γλυκακι ητανε σα νεκταρ
Νικος238 και XLGeorge "καβαλα προσκυνανε" στο μοναστηρι.
Στη συνεχεια συνεχιζουμε παραλληλα με τον ποταμο Κρανιωτη απο ασφαλτο πλεον και αποφασιζουμε ν'ανεβουμε στο χωριο Καλλιρροη για το τριτο καφεδακι/ποτο της ημερας στο υπεροχο ξεδοχειο Αχελωίδες διπλα στην πισινα με φοντο τα δαση ελατης απεναντι στα βουνα των 2000μ.
Δυό φωτογραφιες της παρεας απολαμβανοντας τα ποτα στο μοναδικο αυτο σημειο.
Στη συνεχεια σταματαμε στην περιφημη θεση Τρια Ποταμια που ουσιαστικα ειναι η ενωση δυο ποταμων, του Ασπροποταμου που κατεβαινει απο το φαραγγι του Χαλικιου και του Κρανιωτη απο το φαραγγι της Κρανιας.
Εδω διπλα στον Κρανιωτη οπως ετοιμαζεται να χυθει στον Ασπρο..
Και μια φωτο με 2 απο τους πρωταγωνιστες διπλα στον Ασπρο ακριβως πανω στην ενωση των ποταμων.
Ειναι πια απογευματακι και αφου εχω δει οτι ο Νικος δεν μασαει δικαβαλος σε δυσκολουτσικο χωμα, αποφασιζω να βαλω το κυριως γευμα στο πιατο της ημερας
Ανεβαινουμε απο ασφαλτο μεχρι Χαλικι και μετα μεχρι τη θεση Μαντρα Χοτζα στο ψηλοτερο σημειο μεταξυ Χαλικιου και Ανηλιου και απο κει εχω σκοπο να παρουμε τους πολυ δυσκολους χωματοδρομους που θα μας βγαλουν στα υπεροχα δαση της οξυας και τελικα να κατηφορισουμε προς τη θεση Δοκιμι και το χιονοδρομικο κεντρο του Ανηλιου. Εχω μια μικρη ανησυχια για το αν θα το βγαλουν ο Νικος με την Ελλη αλλα στη χειροτερη θα κατεβει η Ελλη ή/και θα βοηθησουμε και μεις.
Στο βαθος (δε φαινεται) ειναι η ασφαλτος Χαλικιου-Ανηλιου και αφου εχουμε περασει τα πρωτα δυο μαντρια εχουμε αρχισει ν'ανεβαινουμε τον πολυ δυσκολο μικρο χωματοδρομο προς το τριτο μαντρι.
Εδω ειμαστε πια στο τριτο μαντρι διπλα στο δασος της Ρωνας οπου και οι πηγες του Ασπροποταμου/Αχελωου, λατρεμενη θεοτητα στην Αρχαια Ελλαδα.
Περναμε καποια πολυ δυσκολα κομματια (οι Κονκοστ και Διαμαντης ξερουν καθως ταχουμε κανει μαζι σε πουροντουραδες) και με κοβει κρυος ιδρωτας μεσα απο το κρανος μηπως και πεσουν ο Νικος με την Ελλη - παρενθεση: οταν το ειπα αργοτερα στον Manolo αναφωνησε "Που τους πηγες ρε τρελλε? Αυτοι δεν πανε χωμα!
". Αλλα ο Νικος δε χαμπαριαζει και ακολουθει κατα ποδας
συνεπικουρουμενος και απο το μηχανακι και τα TW47/48 που φοραγε. Περναμε τα φοβερα δαση της οξυας στα γνωστα υψιπεδα χωρις να σταματησουμε ουτε για φωτο καθως στοχος ειναι να βγουμε σε βατο χωματοδρομο πριν γινει "καμια στραβη". Αλλα ολα πανε μια χαρα και τελικα φτανουμε στο σημειο οπου αρχιζει ο πιο βατος χωματοδρομος για το Δοκιμι και το χιονοδρομικο του Ανηλιου.
Με το που σταματαμε, τα παιδια εχουν τοσο ανακουφιστει που ζητανε να τους βγαλω φωτογραφια να "ασπαζονται" το μηχανακι που τους "πηρε απο το χερι" βοηθωντας τους να περασουνε δικαβαλοι καποια πολυ δυσκολα κομματια, κατι που επιχειρησανε πρωτη φορα.
Και αφου εχουνε πια ηρεμησει, ας βγαλουμε και μια αναμνηστικη με φοντο το δασος της οξυας που μολις περασαμε.
Και αντε και μεις μια φωτο με τον ηλιο να μας τυφλωνει - οι αλλοι ειχανε προνοησει και ειχανε γυαλια ηλιου.
Η συνεχεια ειχε κατεβασμα στο Δοκιμι προς το χιονοδρομικο και λιγο πριν βγουμε στην ασφαλτο ειδαμε ξανθια βοσκο απο την ανατολικη Ευρωπη με γυαλια-καθρεφτες
της επιασα λιγο κουβεντα αλλα φωτο δεν βγαλαμε γμτ! Θα ειχε καλη πλακα! Ο επιλογος γραφτηκε στο φοβερο ταβερνειο της κυρα Κωσταντινιας-"Νιαου" στο Ανηλιο οπου τσακισαμε τα φοβερα παϊδακια της και αλλα καλουδια
Εδω μια αποψη του Μετσοβου απεναντι απο το μπαλκονι του ταβερνειου της Νιαου.
Ο Νικος και η Ελλη φυγανε απο Εγνατια/Παναγια για Καλαμπακα και Τρικαλα αλλα για μενα και την Κριστιν η μερα συνεχιστηκε. Γυρισαμε στο Χαλικι απο τον απιστευτης ομορφιας δρομο που ανεβαινει απο το πυκνο δασος και κατεβαινει στο γυμνο κομματι μετα την Μαντρα Χοτζα, παραλληλα με τον "νεογεννητο" Ασπροποταμο. Στο Χαλικι ανεβηκαμε ενα κομματι απο το σπαστηρι προς την αλπικη λιμνη Βερλιγκα μονο και μονο για να δουμε τη μαγικη θεα στο λυκοφως και σιγουρα αξιζε τον κοπο.
Στο γυρισμο σταματησαμε για λιγο στο περιφημο καφε-ταβερνειο La Verliga του Χρηστου στο Χαλικι για ενα ποτακι και κουβεντουλα και πιο αργα πηραμε το δρομο του γυρισμου προς Ελατη μεσα στην προχωρημενη νυχτα, φτανοντας στο σπιτι μας αργαμιση.
Ητανε μια ΥΠΕΡΟΧΗ ΜΕΡΑ και ολοι μας ενθουσιαστηκαμε, γι'αυτο και προγραμματιστηκε/εγινε και δευτερη "χωματινη ημεριδα" στις 27 Οκτωβρη η περιγραφη της οποιας επεται.