Φτάσαμε κι εμείς στη βάση μας μετά από μια εβδομάδα απουσίας σχεδόν!
Ήταν ή πρώτη φορά που κατέβαινα Κρήτη και για μένα ήταν ένα ακόμη όνειρο που έγινε πραγματικότητα κατά το ήμισυ (δεν μπόρεσα φυσικά να δω αρκετά μέρη)! Δεν θυμάμαι τίποτα που να με χάλασε γιατί οι ευχάριστες στιγμές ήταν έντονες!.
Η συνεύρεση για ακόμη μια φορά με φίλους καταπληκτικό συναίσθημα!. Βαθιά υποχρεωμένος προς του Κρητικούς, Μιχάλη, Χρόνη, Νικήτα και όλους όσους έτρεξαν για να τα βρούμε εμείς έτοιμα! Η ξεφουρνιά ήταν κάτι μοναδικό και η ετοιμασίες που έκαναν οι άνθρωποι εκεί ήταν πέρα από κάθε προσδοκία. Η εκδρομή στο φαράγγι της Σαρακίνας και η βουτιά στην ψαρή - φοράδα (δεν ξέρω αν το γράφω σωστά) μοναδικά δείγματα της άγριας ομορφιάς αυτού του τόπου!
Τελευταίο αλλά όχι λιγότερο σημαντικό το δείπνο στης Αρχάνες με την επιμέλεια του Νικήτα η πεμπτουσία της Ντόπιας κουζίνας! Όπως καταλάβατε το ΤΑ ήταν 3-4 κιλά βαρύτερο στη επιστροφή
Στις επιπλέον δυο ημέρες που μείναμε κάναμε κάποια χιλιομετράκια προς Σητεία Βάι, Ζάκρο, Ξερόκαμπο, Ιεράπετρα, Κνωσσό, Ηράκλειο. 1650 χλ, έγραψε συνολικά το ΤΑ και δεν αγκομάχησε πουθενά!!
Δε θα π'ω παρά μονάχα αυτό: Χαίρομαι που είμαι μέλος αυτού του Club χάριν του οποίου έχω φίλους παντού!!
Και όπως λέει και η Κατερίνα μου κάθε φορά που επιστρέφουμε από ένα ταξίδι! "Και εις άλλα με υγεία"!!
