με μικρη (ή και καθολου) εμπειρια σε χωματινες βολτες την εβγαλαν μεχρι τελους και μαλιστα με ασφαλτινα λαστιχα Απο οσο ειδα η μονη απωλεια ηταν ενα σπασμενο φλας (και ισως και λιγο πληγωμενος εγωισμος για καποιους )
Η διοργανωση απο τον ΣΥΜΟΦΕ ηταν αψογη αν εξαιρεσει κανεις ενα λαθος στο roadbook που εκανε αρκετους να ψαχνουν για αρκετη ωρα την σωστη διαδρομη
Τελος να πω οτι η pouroduro παρεα μου σαρωσε ολα τα μεταλια!!
πολλα μπραβο για τα αποτελεσματα σας.
οπως ειπε και ο παλτακ,σε τετοιους στενους δρομους δεν γινεται(για μενα τουλαχιστον που ειμαι ασχετος) να πηγαινουν τοσο κοντα 8-9 μηχανακια,θα γινοταν στραβη πιστευω.
οπως ειπα σε 2 μονο σημεια αγχωθηκα πολυ,το ποταμι που ειχε τετοιες κλισεις προσβασης και διαφυγης,πρωτη φορα στην ζωη μου περναω τετοιο πραγμα,οχι τοσο για το βαθος που δεν περιμενα να ειναι τοσο αλλα για τις γωνιες που ειχε.ενιωσα την αναγκη να κατεβω να το δω πρωτα και μετα να περασω,αλλα οταν ακους απο πισω να ερχονται τα κοπαδια,σφιγγεις τα δοντια και ελπιζεις πως αν πεσεις μεσα στο νερο,δεν θα σε καβαλησει καποιος απο αυτους που ερχονται.
το δευτερο ηταν η ανηφορα με την σαθρη κροκαλα.μιλαμε για πολυ πονο στα χερια,ξερω ηταν λαθος που ειχα σφιξει το τιμονι σε σημειο που το επνιξα αλλα το αγχος ηταν μεγαλο,εδω θα πεσω εκει θα πεσω.η απειρια μου λοιπον σε συνδιασμο με τα anakee 3 που αλλου πατουσα και αλλου βρισκομουν,με εκαναν να τρομαξω και να αγχωθω.
το raod book δεν ειχε λαθος
ηταν επιτηδες ετσι για να δουλεψει η φαντασια.
εκτος απο το φλας,συνηθως υπαρχουν και γρατζουνιες(καγκελα που εκαν οπως πρεπει την δουλεια τους και η πθσω σχαρα που βαθυναν οι γρατζουνιες που ειχε κανει ο προηγουμενος) αλλα μικρο το κακο.
πιο πολυ ο εγωισμος πληγωθηκε,οχι τοσο για την πτωση αλλα για την μ@λ@κια της στιγμης που ενω ηξερα οτι εκει γλυστραει αφου μολις ειχαμε περασει,πηγα και σταματησα ακριβως εκει μεσα.ε ειμαι πολυ πανιβλακας δεν εξηγητε
κατα τα αλλα ηταν πολυ ωραια βολτα και θα ξαναπηγαινα ευχαριστως.