Η πρόσκληση ήταν λιτή, απλή, χωρίς πολλές πολλές λεπτομέρειες. Βασική προϋπόθεση ήταν η καλή διάθεση, η όρεξη για χωμάτινες διαδρομές
και κατασκηνωτικός εξοπλισμός παντός καιρού.
Τελικά Σαββάτο πρωι, βρεθήκανε δυο απο Αθήνα και 4 απο Βόλο, Κώστας,Μάνος,Θωμάς,Βαγγέλης,Βασίλης και Κώστας.
Οι Βολιώτες θα ερχόταν στο Προκόπι απο Αγιόκαμπο και μείς θα τους συναντούσαμε αφου θα είχαμε πρωτα βρει το μέρος για τη βραδινή κατασκήνωση.
Η αναζήτηση μας, ξεκίνησε στον δρόμο απο Προκόπι για Πυλη, κάπου δεξιά.
Πήραμε πολλούς δρόμους, πολλές επιλογές που αγκαλιάζανε τους παρακείμενους πυκνά δασωμένους λόφους και τελικά Αη Γιώργη δε βρίσκαμε.
Η λάσπη καραδοκούσε όχι σε συγκεντρωμένα σημεία, αλλά στο σύνολο των απάτητων ΒΑ χωματόδρομων. Τα δε σημεία που είχαν ρεματιές
ήταν στο όριο περνάνε δε περνάνε.
Τελικά αφού σχεδόν είχαμε χαρτογραφήσει όλη τη περιοχή, οι βολιώτες κατέφθαναν...
Το ραντεβού στην άσφαλτο, πρώτος ο Θωμάς... Βαγγέλης,Βασίλης...ωπ... τι είναι αυτό λέω !! ένα Varadero καλογυαλισμένο σαν ασημικό προς πώληση.
Ο Κώστας απέναντι, όλο κέφι, έτοιμος να δοκιμάσει το νέο εργαλείο.
άντε πάμε τους λέω... θα τον βρούμε τον δρόμο.
Η επόμενη ώρα μας βρήκε στο βουνό, να κόβουμε άλλοτε κάθετα άλλοτε να διασχίζουμε μια μεγάλη ζώνη πυροπροστασίας .
Τα νεροφαγώματα φρέσκα, μιας εβδομάδας μετά τις ασταμάτητες βροχές προ ημερών.
Με τα πολλά και αφού σε αρκετά σημεία είχα ξεπεράσει αυτό που φανταζόμουν ως αναμενόμενες δυσκολίες...
βρήκαμε τον βασικό χωματινο δρόμο μεταξύ Μαρκάτες - Πύλη. Πήγαμε προς Μαρκάτες και μετά λίγα χλμ πανέμορφου χωματόδρομου (πάντα)
βρήκαμε την πινακίδα για Αη Γιώργη !!! επιτέλους ! σε 5χλμ ήμασταν κάτω απο τεράστιες βελανιδιές και πλατάνια, δίπλα σε ένα κρυστάλλινο ποταμάκι ,
πηγή δίπλα, πάγκους για να καθήσουμε και ένα γαλβανιζέ τραπέζι που ...Κώστα δε σκούριαζε με τίποτα !
Φωτιά αμέσως αμέσω... σκηνές... και έπεσε τρελό τσιμπούσι μέχρι τα μεσάνυχτα !
Το κρύο ήταν καλοκαιρινού τύπου και μόνο κατά τις 05:00 το νιώσαμε λιγάκι.
Ξύπνημα ... πρωινός ελληνικός στη χόβολη, φασολάδα και με χαλαρό ρυθμό ξεκινήσαμε για Παγώντα.
Η διαδρομή ένα χάσιμο ! ομορφιά... απερίγραπτη.
Χαιρετηθήκαμε στη διασταύρωση για Προκόπι, και δώσαμε ραντεβού στο Χειμερινό Καταφύγιο τον Δεκέμβρη.
Η παρέα όπως ακριβώς χρειάζεται για να περνάμε καλά. ! όλοι ορεξάτοι και παρ όλες τις δυσκολίες, όλοι οδηγούσαν με ανυπομονησία για την επόμενη "δοκιμασία". Το βράδυ οι Βολιώτες είναι μεγαααααλος μπελάς.
Να είμαστε καλά, να χαιρόμαστε την κρυμμένη Ελλάδα.
Μερικές φωτογραφίες και video σε HD.
http://www.youtube.com/watch?v=Bt5BG5mT3i4http://www.youtube.com/watch?v=HOG6Oyfg2ighttp://www.youtube.com/watch?v=0G3F5PoNgUYhttp://www.youtube.com/watch?v=I-YBqsjzdTghttp://www.youtube.com/watch?v=X_rdUG_Hmbchttp://www.youtube.com/watch?v=ih8cX1EFEmIhttp://www.youtube.com/watch?v=zzFvyDAqX7Ahttp://www.youtube.com/watch?v=7V7bT9ZUMDghttp://www.youtube.com/watch?v=GVnndZPcv8ghttp://www.youtube.com/watch?v=k2n5h1wsXqchttp://www.youtube.com/watch?v=CrdOs-Tw6kQ