Λοιπόν....
Βρίσκοντας σήμερα λίγο ελεύθερο χρόνο και αφού κατάφερα να φορτώσω τις ελάχιστες μου φωτογραφίες, θα ήθελα να καταθέσω και γω τις εντυπώσεις μου για την εκδρομή μας.
Αντί προοιμίου, να πω ότι η ιδέα για μια εκδρομή στην κοντινή μας γείτονα χώρα, είχε σαν σκοπό την πραγματοποίηση μιας εκδρομής με μεγάλη value for money, μιας και ήταν πάμφθηνη σε σχέση με οποιονδήποτε εγχώριο ή ηπειρωτικό ευρωπαϊκό προορισμό.
Η εκδρομή δε, αποδείχθηκε πετυχημένη από συμμετοχές, το δε Πλόβντιβ και γενικά η Βουλγαρία μια ωραία εμπειρία.
Είτε το πιστεύετε είτε όχι, θεωρώ ότι όλοι μας αποκομίσαμε ένα πρόσθετο ποσοστό εμπειρίας σε σχέση με την μοτοσικλέτα μας, οι δε δικάβαλοι δοκιμάσανε ιδιαίτερα τις αντοχές αυτών και των συντρόφων τους, βάζοντας τις βάσεις, τα μέτρα και τα σταθμά να έχουν πλέον περισσότερη συγκριτική εμπειρία για να μπορούν να σχεδιάσουν το επόμενο ταξίδι τους και να κάνουν πιο ξεκάθαρα τις επιλογές τους είτε αυτές αφορούν στον προορισμό είτε στο φόρτωμα είτε στα αξεσουάρ ενός ταξιδιού είτε εν τέλει στην επιλογή της παρέας τους (το είδαμε και αυτό το έργο).
Άκουσα την περιγραφή της διαδρομής προς Πλόβντιβ μέσω Μπατάκ ως την δυσκολότερη, την χειρότερη, με λακκούβες κοκ. Σημασία έχει ότι την βγάλαμε δίχως βροχή και δίχως αβαρείες. Και εδώ θέλω να συνοψίσω ότι όσο περισσότερη τυπικότητα δείχνουμε στους χρόνους μας και στις προγραμματισμένες λεπτομέρειες αναχώρησης, όχι μόνο
δεν χαλά η παρέα, αλλά σίγουρα μειώνεται η πιθανότητα
να χαλάσει ο ρυθμός ενός γκρούπ που σε συνδυασμό με μια στραβή (π.χ. μια καταιγίδα στη μέση του πουθενά ή ένα λάστιχο ή μια αβαρεία) μπορεί να φέρει πολλαπλά προβλήματα και ψυχολογικό ντισαβαντάζ.
Αναφορικά με τον προορισμό, θα συμφωνήσω ότι το Πλόβντιβ είναι μια όμορφη πόλη, με ευρύχωρο και ανθρωποκεντρικό πολεοδομικό σχεδιασμό και μακάρι να είχαμε άλλη μια μέρα, τόσο για να δούμε την πόλη, όσο και για να κάνουμε μια εκδρομή στα πέριξ.
Θα ήθελα να ευχαριστήσω όλους τους συμμετέχοντες για την εκδρομή που πραγματοποιήσαμε και εύχομαι στον καθένα ξεχωριστά ένα πολύ καλό καλοκαίρι και πολλά και ασφαλή χιλιόμετρα.
Από τις φωτογραφίες μου,
Το σημείο αναχώρησης, η πρώτη εικόνα του ταξιδιού :
Το Γότσε Δέλτσεφ, η πρώτη κωμόπολη της διαδρομής. Μετά από 300 μέτρα από την ταμπέλα είδα το καφέ και είπα να σταματήσω. Στην αναχώρησή μας η εικόνα αυτή ήταν εντελλώς διαφορετική, αφού περάσαμε μεγάλες πλατείες με φοβερά καφέ, γεμάτες κόσμο και νεολαία, δρόμους με νησίδες, πράσινο, μεγάλα κυβερνητικά κτίρια κοκ...
Η στάση στην λίμνη του Δόσπατ, πριν την ανάβαση προς το Μπατάκ.
Η στάση του Μπατάκ, με το πολύ καλό σαντουϊτσάδικο, το οποίο και φυσικά τιμήθηκε.
Μια λήψη της πλατείας του χωριού, με το χαρακτηριστικό μόνιμο πανό των ηρώων της επανάστασης :
Η πρώτη μπύρα στο απογευματινό μας γεύμα στο Πλόβντιβ, την οποία βρήκα υπέροχη :
Μερικές όψεις του ξενοδοχείου μας, το οποίο ήταν αρκετά καλό (καθαρό, ήσυχο, εξυπηρετικό προσωπικό, κοντά στο ιστορικό κέντρο) :
Μερικές εικόνες της πεζοπορίας μας :
Στην μικρή και ολιγομελή μας εκδρομή του απογεύματος του Σαββάτου, προλάβαμε το μοναστήρι Κοσμά και Δαμιανού στο Κούκλεν, λίγα χλμ πριν το Ασένογκραντ (αρχ. ον. Στενήμαχος) με την ξακουστή για τις θεραπευτικές ιδιότητες πηγή του :
Ενώ μετά προλάβαμε το μοναστήρι του Μπάτσκοβο, το οποίο αποτελεί και τον κύριο τουριστικό πόλο της περιοχής.
Γύρω από την περιοχή του Πλόβντιβ ήθελα να επισκεφτούμε το Χάσκοβο, αλλά χρονικά ήταν αδύνατο, ώστε να δούμε και λίγο διαφορετικά αξιοθέατα, π.χ. το ιερό των Νυμφών στο Κασνάκοβο, το άγαλμα της Παναγίας στο Χάσκοβο, το Μουσείο Θρακικού Πολιτισμού στο χωριό Αλεξάντροβο, το μενίρ του Ομπτσάροβο...αλλά αυτά ήθελαν μια μέρα πάνω στην μηχανή...
Προσωπικά, το Βαλκάνια 3 τελείωσε και έρχεται το Βαλκάνια 4...Να μαστε καλά.
Πόλη ίδια, που όπου να βρεθώ, η μυρωδιά σου είναι ίδια, οι ίδιες εικόνες ακολουθούν, τα ίδια πράγματα και οι ίδιες σκέψεις...και ίσως δεν είναι τίποτα άλλο από το να ζήσουμε ελεύθεροι μακριά από τις φυλακές μας...