Να γράψω και εγώ, κουλός άνθρωπος, το φωτοχρονολόγιό μου...
06:30 Ξυπνητήρι... πολλές μέρες μετά την τελευταία φορά που τ' άκουσα (αναρρωτική γαρ) και μια ματιά στη θάλασσα για καλημέρα!
07:15 Μπλε ντυμένος στη μέση του δρόμου να μου δείχνει δεξιά... Τι σκατά πρωί-πρωί και ακόμα δεν έχουμε περάσει τα Καλύβια...
-Ξέρετε πόσο τρέχατε κύριε?
-Γύρω στα 100-105...
-Χμ, ξέρετε!
-(Ναι ρε ξέρω γμτο!).
-Το όριο είναι όμως 80...
-Σίγουρα το ξέρετε εσείς, αλλά από τη διασταύρωση της Κακής Θάλασσας μέχρι εδώ, πινακιδούλα ξεχάσαμε να βάλουμε;
...
Με τα πολλά, ελεύθερος προς αναχώρηση, ευτυχώς χωρίς το ροζ χαρτάκι και το πορτοφόλι πιο ελαφρύ... Ουφ τη γλυτώσαμε!!!
Στις 8:12, παρκαρισμένος στο σημείο συνάντησης, αφού έχω προσπεράσει τον ΚώσταXLV στην Αττική Οδό, και στη ώρα τους έφτασαν όλοι οι πρωινοί!!!
Την ώρα που έφτανε ο Διαμαντής, μπροστά του είχε μπει στο parking ένα πράσινο Pegeuot με την οδηγό του σε κατάσταση πανικού και το καπώ του να ...καπνίζει!!! Είχαν αρπάξει φωτιά κάτι καλώδια και τα κολάρα του ψυγείου. Κοινωνικό έργο του HTC, αφού σαν καλά παιδιά, σβήσαμε τη φωτιά και το βάλαμε στην άκρη σπρώχνοντας για να περιμένει η κυρία την οδική βοήθεια. Παράλληλα, ξεφορτώθηκαν οι μηχανές τα βάρη τους, βάζοντας τα πολλά στο αυτοκίνητο. Έτσι με ένα τέταρτο καθυστέρηση ξεκινήσαμε!
Μετά από μία ώρα περίπου διαδρομής, φτάσαμε στον κόμβο της Μαλεσίνας όπου μας περίμεναν ο Πάνος (Trackler) και ο Σταμάτης. Καλημέρες, ξεφόρτωμα τα υπόλοιπα και τα πράγματα του Σταμάτη, υπογραφή της δήλωσης και...
...γεια χαρά μάγκες, πάμε παραλία (γμτο, τώρα βρήκε να έχω πρόβλημα στο χέρι και δεν μπορώ να έρθω μαζί σας...). Παραλία Τραγάνας ο άμαχος πληθυσμός. Δήμος, Αλεξία, Δημήτρης και εγώ να ξεκινάμε με καφεδάκι...
Μιάμιση ώρα μετά, ήρθαν και τα χωματοπαλικάρια μας!!!
Καφέδες και μπυρίτσες όλοι μαζί...( κερασμένα από τον Πάνο (trackler) - Ευχαριστούμε φιλαράκι!)
...και μετά από μια σύντομη βουτιά στη θάλασσα, ώρα για αναχώρηση για το σημείο κατασκήνωσης! Ντύσιμο ξανά ΠΑΝΤΑ με τον κατάλληλο εξοπλισμό!
Λίγες 100άδες μέτρα από την παραλία, ένα όμορφο κλικ της περιοχής...
Φλασάκι αριστερά και να η δική μου χωμάτινη... (δεν ξέρω και εγώ πόσες φορές την έκανα πάνω-κάτω με το τουτου, να φέρνω διάφορα!)
Ψάχνοντας το ιδανικό σημείο κατασκήνωσης...
...βρίσκοντας το ιδανικό σημείο κατασκήνωσης.
Και ενώ κάποιοι πάσχιζαν να στήσουν το σπιτικό τους...
...ο Δήμος, γούσταρε τόσο πολύ την 1η του χωμάτινη, που δεν μπορούσαμε να τον κατεβάσουμε από την Transalp του!!!
Οικοδομικές εργασίες λοιπόν...
...με τον Bob τον μάστορα να χτίζει σπιτάκια του λαού...
...μέχρι και μεζονέτες με reception στην είσοδο!
Βέβαια, μετά το στήσιμο, χρειάζεται ένα μπανάκι, ε; Πριβέ παραλία ότι πρέπει λίγα σκαλιά πιο κάτω από το σημείο κατασκήνωσης...
Με τούτα και με κείνα, η ώρα είχε πάει 15:30 και το στομάχι κάτι ...τραγουδούσε! Βούρ στο τουτού, χωμάτινη ξανά και σε γνωστό του Πάνου μαγαζί για κανένα ...σαντουιτσάκι!
Ψιλοπράγματα... Τίποτε δεν είχε μέσα... Μόνο τα πορτοπαράθυρα της καντίνας έλειπαν από δαύτο!!! Και φυσικά η παρέα το εκτίμησε όπως πρέπει!!!
Ε, μετά το φαΐ να μην πιούμε και ένα καφεδάκι ...μερακλαντάν;
Βέβαια, υπήρχε και ένας μυστήριος στην παρέα, που μας τα ζάλιζε συνέχεια... "Θα κρυώσουν οι καθρέφτες το βράδυ... Θα κρυώσουν οι καθρέφτες το βράδυ... Κάτι πρέπει να κάνω...", και το έκανε και ησυχάσαμε!!!
Βέβαια ο τυπάς ο παραπάνω είχε ένα δίκιο. Φύσαγε κομματάκι και δεν ήταν ΑΣΦΑΛΕΣ να ανάψουμε φωτιά μέσα στα πεύκα... Σχέδιο Β λοιπόν και ο πιο καλός ο μαθητής στο θρανίο του να δίνει "εξετάσεις" στο ψήσιμο και εμάς να τον βοηθάμε (και καλά!)...
Παράλληλα, είχε πάρει τηλέφωνο και ο Παντελής (Padis) και με ...μια χωμάτινη ακόμα, έδεσε με την παρέα μέχρι να πάω το "σκονάκι" στο μαθητούδι μας... Αφού τα ψήσαμε, βόλτα στο χωριό για τις απαραίτητες προμήθειες. Ένα τελαράκι παγωμένες μπύρες και νερά ...παγοκολώνες και πάμε μια ...χωμάτινη να ταΐσουμε τον κόσμο!!! (Κάποιοι, κακοήθεις τύποι, λέγανε ότι το ΔΣ δεν είχε οργανώσει καλά την εκδρομή... Δεν γίνεται, λένε, φαγητό χωρίς οδοντογλυφίδες... Έλα όμως που το ...όχημα υποστήριξης είχε μέχρι και οδοντογλυφίδες!!! Οργάνωση, όχι παίζουμε!!!)
Φαγητό την ...κατάλληλη στιγμή με τον ήλιο να χαρίζει μοναδικές εικόνες στις τελευταίες του στιγμές στα μάτια μας...
Κατά τις 22:00, έφτασε η ώρα της επιστροφής για μένα. Ξεκινήσαμε με τον Παντελή από τον παλιό για Μαλεσίνα, γλυτώνοντας τα διόδια της Τραγάνας. Εκεί ο Παντελής έβγαλε φλας και με χαιρέτησε. Εγώ με τον πιτσιρικά, χαλαρά με τις ροκιές μας... Φτάνοντας στην ευθεία της Θήβας, φώτα, καρούμπαλα, alarm και όλα σταματημένα... Στη μέση της ευθείας ένα κόκκινο μάλλον BMW είχε "χορέψει" ζεϊμπέκικο με ...πεντοζάλη. Αφού χτύπησε και ξήλωσε τις μπαριέρες δεξιά (λες να ήταν κι' άλλο τουτου εκεί;), είχε φέρει τούμπες και έχει κάτσει καμιά 40αριά μέτρα ανάποδα στην αριστερή. Μακάρι να βγήκαν καλά όσοι ήταν μέσα στο ...κουβάρι.
Παίδες πέρασα καλά. Χάρηκα που γνώρισα τον Παντελή και ευχαριστώ τον Πάνο (Trackler) για την φιλοξενία και το κέρασμα στους καφέδες και τις μπύρες που ήπιαμε στην καφετέρια, αλλά και εσάς για την παρέα σας!!!
Ήταν όμορφα! Γνωρίσαμε ένα μέρος που συνήθως προσπερνάμε ταξιδεύοντας πλάι του στην εθνική, χωρίς να ξέρουμε την ομορφιά που κρύβει...
Να είμαστε καλά! Άντε και στην επόμενη...
