Και τώρα που είπαμε τα καλά να πούμε και το ένα κακό. Αφήστε, το αναλαμβάνω εγώ, ο γκρινιάρης, ο κακός τής παρέας. Ένα μεγάλο μπράβο, τι ένα, χίλια μπράβο, στα παιδιά που παρά τον παγετό και το χιονάκι το βράδυ τού Σαββάτου έβγαιναν έξω για να καπνίσουν σεβόμενοι τους μη καπνιστές και τα μικρά παιδιά, δημιουργώντας ένα καταπληκτικό παρεάκι έξω στο χιόνι που έπεφτε με την συνοδεία ρακής η οποία εξαφανίστηκε (ακόμα ψάχνουμε το 4λιτρο μπιτονάκι
).
Βγήκα κι εγώ πολλές φορές για να είμαι λίγο μαζί τους και να πούμε δυο κουβέντες, γιατί τους βλέπω μια φορά τον χρόνο, αποδεικνύοντας, όπως είπε κι ο Χρήστος, ότι όπου υπάρχει αλληλοσεβασμός και κατανόηση η συνύπαρξη γίνεται εύκολη! Δεν χρειαζόμαστε νόμους σ' αυτήν την χώρα, έχουμε πολλούς. Σεβασμό προς τον άλλον χρειαζόμαστε! Αυτό μάς λείπει!
Πάλι όμως βρέθηκαν οι Ελληνάρες που δεν ήθελαν να χαλάσουν το βόλεμά τους και κάπνιζαν μέσα
Δυο- τρεις, όχι πολλοί! Πάντα και παντού θα υπάρχει ένας @^#&*$&@^&!