μάλλον πρέπει να το δούμε σε άλλο νήμα.
Με τί τίτλο? Ρωτάω μπας και εχετε πάει αλλού και δεν σας βρώ ... σκούπα αφήσατε πίσω?
αλλά είμαστε τελείως εκτός θέματος.
Μα τελείως ...
είπαμε άλλο νήμα, το ξεσκίσαμε αυτό.
Καλά του κάναμε , τα λέμε, τα χώνουμε, καλά περνάμε.
Κάτσε να τελειώσει τα πιάτα και θα συνεχίσει
Εκφράζεις προσμονή, η φόβο?
Σκέψου να αρχίσω και εγώ τα δικά μου, που αγόρασα μια ΤΑ στα 49 μου, πρίν 3 χρόνια , και το προηγούμενο δίτροχό μου ηταν ενα παπί και μάλιστα 50αρι.
Και ο λόγος που την πήρα ηταν γιατί ηταν ψηλή, με ακτίνες, και μάλιστα την πρό του 2005 για να εχει ασημί ζάντες..
Τι να έπαιρνα γμτ! Αφού στην CB400 του δάσκαλου οταν εστριβα άνοιγα το πόδι μην βρεί στο τιμόνι και όλοι νόμιζαν οτι θα πλαγιάσω.
Ισως είμαι στην αντίπερα όχθη με τον Κώστα Σι, εμενα τα παιδιά μεγαλώσανε και μ' έχουνε γραμμένο, οπότε πήρα κάτι να ευχαριστηθώ οτι μούμεινε ...
Αυτό που αγόρασα όμως αποδείχτηκε ένα παπί που τρώει το φαί του. Γεματούλα, αν σου γείρει σε πήρε απο κάτω. Οικονομική αφού λόγω στύλ οδήγησης βγάζω πάντα πάνω απο 300χλμ το τεπόζιτο, απροβλημάτιστη, ροπάτη, δεν θέλει αλλαγές κάθε τόσο, και απο ανταλακτικά/αξεσουάρ εχει απ' όλα ο μπαξές ανάλογα την τσέπα σου και το πόσα θα σπρώξεις.
Το οτι δεν την πάω χώμα δεν φέρει αυτή την ευθύνη, αλλά εγώ που ακόμα και σε πατημένο χωματόδρομο αισθάνομαι ... κάπως. Ανασφάλεια, η δεν μου βγαίνει ο χωμάτινος εαυτός μου.
Βέβαια αν ημουν σε ενα νησί που επρόκειτο να βυθιστεί και μου έλεγαν οτι σε 100χλμ χώμα θα βρείς καραβι να την ''κάνεις'' δεν θα το σκεφτόμουν.
Αλλά τι να λέμε, σε λίγο ούτε αυτή δεν θα μπορώ να συντηρήσω. Κρίμα.