Kαι τέλος είπα να ξεμπλέξω απο τα πρεσαριστά γρασαδοράκια βάζοντας κανονικά με σπείρωμα , ετσι θα ήταν κ καινούργια κ θα μπορώ να τα τοποθετώ οταν θέλω να γρασάρω κ μετα να τα αφαιρώ κ να τοποθετώ μια βίδα ίδιου σπειρώματος σαν τάπα δλδ.
Aκολουθεί μάθημα μηχανουργικής εργασίας :
Εδώ ο πήρος κ τα νέα γρασαδοράκια .
Επειδή τα παλιά γρασαδοράκια είχαν διάμετρο 4 χιλιοστά κ τα νέα 6 χλστα , πρώτα τρυπήθηκε ο πήρος στα 5 χιλιοστά:
Αγοράστηκε ενα σετάκι κολαούζα 6 χλστών πρός 3 ευρώ :
Το σετ έχει τρία κολαούζα, πρώτα περνάμε με το πιο στενό , μετα με το μεσαίο κ τέλος με το αυτό με την πιό τετραγωνισμένη ακρη :
ΤΙΠ: Θέλει προσοχή κ αργά αρχικά να ''πιάσει '' το κολαούζο κάθετα κ σταθερά , μετα βιδώνουμε 20-30 μοίρες κ γυρίζουμε πίσω μισή στροφή κ ξανά τα ίδια .
Θέλει προσοχή να μην ζεσταθεί , είναι ατσάλι κ σπάει εύκολα , και αν σπάσει μέσα δεν θα βγαίνει με τπτ.
Αν γεμίσει με γρέζια απο το μέταλο το αφαιρούμε κ το καθαρίζουμε με ενα πινέλο η αέρα απο το πιεστικό.
Ειδικά αν ανοίγουμε σπείρωμα τυφλό , δλδ χωρίς να βγούμε απο την αλλη μεριά.
Τελικά το σπέιρωμα βγαίνει καλό κ καθαρό:
Και εδώ το γρασαδοράκι βιδωμενο στην θέση του.
Η δουλειά αυτή έπρεπε να γινει πρίν οι πήροι σταλούν για χρώμιο.