καλησπέρα
ρε παιδιά, τι εκδρομή ήταν αυτή....
απίστευτη εμπειρία,μαγεία,απόλαυση,τρελή περιπέτεια,ευτυχία&χαρά, ευχάριστη κούραση και ταλαιπωρία...όλα σε εναλλαγές!
από τα πρώτα χιλιόμετρα ήδη, ένοιωθα ότι θα περάσουμε, όχι απλά καλά, αλλά θα είναι κάτι που θα το θυμόμαστε κ θα το συζητάμε για καιρό...
Η ομίχλη στο δρόμο της Βοιωτίας μου έδωσε αυτή την προδιάθεση, γιατί ήταν σημαδιακή: χώριζε τον κόσμο της καθημερινότητας που αφήναμε πίσω και με το παραπέτασμα που δημιουργούσε με έκανε να νοιώσω ότι μπαίνω σε άλλες διαστάσεις του κόσμου των ταξιδευτών!
και όντως, εκεί που πηγαίναμε για να περάσουμε απλά καλά και να περιηγηθούμε, νά'σου και ξεπετάγονταν απρόσμενα οι φωτογραφικοί στόχοι, από μόνοι τους, ως δια μαγείας, και σου έδινε την αφορμή να ψάξεις για επόμενα θέματα και να καταλήγουν όλα σε ένα ατέλειωτο παιχνίδι με χαβαλέ, αλλά πάνω απ'όλα σφύξιμο της παρέας!!! Λες και μπήκαμε σε έναν άλλο κόσμο, όπως της Αλίκης στη χώρα των θαυμάτων και όλα γύρω ήταν παιχνίδι και περιπέτεια!
Ακόμη και όταν, μετά από περίπου 15 ώρες, σχεδόν συνεχούς οδήγησης, ήμουν πια τόσο κουρασμένος, που οδηγούσα με το ένα μάτι κλειστό και το άλλο ανοιχτό, εναλλάξ. Και τότε ήταν που ξέμενα πίσω και όλα πίσω μου σκοτάδι πυκνό και μπροστά τα φωτισμένα από τους προβολείς δέντρα της άγριας φύσης να μου θυμίζουν σκηνικό και υπόθεση απ'το blair-witch-project!...τι μαγεία
...
το κερασάκι στην τούρτα στην ιθάκη όλων ήταν το σμήξιμο όλης της τρελοπαρέας του HTC στο Μικρό Χωριό, όπου και επιτέλους γνωριστίκαμε και με τους βόρειους...βασικά εγώ μόνο με τον "Τανασάκη" συστήθηκα(παιδιά να έχουμε περισσότερο χρόνο να μιλήσουμε και με άλλους από εσας στο Πόζαρ...)
οι ευχαριστίες σε καθέναν από τα παιδιά της ομάδας, στους φίλους του συλλόγου,στους διοργανωτές κλπ είναι μικρός τρόπος για να εκφραστώ... παρά μόνο ότι σας ΑΓΑΠΩ!
